گروه بین‌المللی بحران با نشر تحلیلی در مورد بن‌بست سیاسی پدیدآمده میان رژیم طالبان و جامعه‌ی جهانی در راستای حقوق زنان و سخت‌گیری‌های این رژیم، نوشته است که وقت آن رسیده که جامعه‌ی جهانی شیوه‌ی برخوردش با رژیم طالبان را بازاندیشی کند.
گروه بحران می‌نویسد که در سه سال گذشته تلاش‌های دیپلوماتیک جهان برای اقناع طالبان در جهت تامین حقوق زنان و دست‌کشیدن از قوانین سخت‌گیرانه‌ی مذهبی و اجتماعی خود ناکام مانده است و اکنون جهان به منظور حل بحران افغانستان باید دوباره به شیوه‌ی تعاملش با این رژیم بیندیشد.
این گروه هم‌چنین افزوده است که زندگی میلیون‌ها تن از شهروندان افغانستان – و به خصوص زنان کشور – نباید قربانی در یک فرایند سیاسی به بن‌بست خورده از سوی طالبان شوند که تاکنون هیچ نشانه‌ای از مذاکره و اصلاح قوانین خود نشان نداده‌اند.
این تحلیل نشست دوحه که از سوی سازمان ملل به منظور ترسیم یک نقشه‌ی راه برای گذار مرحله‌ی سیاسی کنونی افغانستان برپا شده بود را یک «ناکامی» خوانده و می‌گوید که عدم حضور طالبان در این نشست نشان‌گر بی‌ارادگی رژیم این گروه برای به نتیجه رسیدن در مورد حقوق زنان، مشارکت سیاسی، بحران مشروعیت و دگر مسائل فراروی این رژیم است.
این تحلیل هم‌چنان تاکید می‌کند که تجربه‌ی سه ساله‌ی گفت‌وگو و تلاش برای حل دیپلوماتیک مشکلات افغانستان با رژیم طالبان در این کشور نشان داده است که گفت‌وگوهای با رژيم طالبان در کوتاه‌مدت نتیجه‌بخش نخواهند بود. ضمن این‌که تضمینی برای نتیجه‌بخشی این گفت‌وگوها در بلند مدت نیز وجود ندارد.
در ادامه‌ی این تحلیل می‌خوانیم که اهدافی که جامعه‌ی جهانی برای گفت‌وگو با طالبان در مورد ایجاد حکومتی فراگیر و تثبیت حقوق اولیه و اساسی زنان تعیین کرده‌اند، با توجه به رفتار طالبان «ناممکن» و دست‌نیافتنی به‌نظر می‌رسند و اگر شرایط همین‌گونه ادامه یابد این اهداف محقق نخواهند شد.
این گزارش درحالی به‌نشر می‌رسد که از زمان به قدرت رسیدن مجدد طالبان در آگست سال ۲۰۲۱ در افغانستان تاکنون، جهان راه تعامل و هم‌کاری با رژیم این گروه و گفت‌وگو به منظور کاستن از سخت‌گیری‌های اجتماعی، مذهبی و جنسیتی این گروه را گزیده است، راهی که بدبینی‌ها به آن در سطح جهانی رو به افزایش است.
