ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت در سال‌های گذشته در افغانستان، توجه کمتری به علوم دینی صورت می‌گرفت و گمان برده می‌شد که این علوم «اصلاً اهمیتی ندارند.»
او بدون اشاره به برهه‌ی خاصی از تاریخ افغانستان، گفت که در گذشته میان علوم عصری و دینی فاصله‌ی عمیق وجود داشت، تا حدی که پیروان یک بخش، علوم دیگر را «رد» می‌کردند.
مجاهد در گفت‌وگوی تازه با یک رسانه‌ی داخلی گفت که آموزش کلید پیشرفت جوامع است و این گروه تلاش دارد تا میان «دو بعد آموزش (دینی و عصری) هماهنگی و تناسب» ایجاد کند.
با این حال، این مقام طالبان تاکید کرد که هدف اصلی بشر دنیای پس از مرگ است و از این رو، علوم قرآنی نسبت به علومی که احتیاجات دنیوی را برآورده می‌سازند، ارجحیت دارند.
او در بخشی از سخنانش نسبت به کاهش تشکیلات وزارت‌خانه‌های طالبان گفت که اکنون انتظار می‌رود کارکنان فعلی موثریت بیشتری از خود نشان دهند. مجاهد افزود که 10 تن باید موثریت 15 تا 20 تن را بروز دهند.
طالبان محدودیت‌های شدیدی بر نظام آموزشی افغانستان وضع کرده است. این گروه به تدریج، زنان و دختران را از مکتب (بالاتر از صنف ششم)، دانشگاه و انستیتوت‌های صحی محروم کرد.
در تازه‌ترین مورد، وزارت تحصیلات عالی طالبان 18 مضمون را از نصاب تحصیلی حذف کرده و تدریس 66 مضمون دیگر را مشروط به اصلاحات کرده است.
مضامینی که حذف شده‌اند شامل تاریخ ادیان، آزار و اذیت جنسی، نقش زنان در ارتباطات عامه و جامعه‌شناسی زنان می‌باشند.
طالبان بارها بر لزوم نزدیکی مکاتب و دانشگاه‌ها با مدرسه‌های دینی تاکید کرده است. بعضی از فعالان، تلاش‌های طالبان در این راستا را «مدرسه‌سازی» نظام تحصیلی افغانستان می‌دانند.
