در تحلیل تازه‌ای منتشر شده در «لانگ‌وار ژورنال» آمده‌است که ترمپ در ادامه‌ی سیاست دوره‌ی قبلی خود که منجر به توافقنامه‌ی دوحه و خروج نیروهای امریکایی از این کشور شد، تعامل با طالبان را «ادامه» می‌دهد.
ویل سیلبر و بیل روجیو، در این تحلیل خود می‌گویند که ادامه‌ی تعامل دولت امریکا با طالبان به معنی نادیده گرفتن این واقعیت است که این گروه، به‌ویژه شبکه‌ی حقانی، برای گروه‌های هراس‌افگن از جمله القاعده پناه‌گاه امن و پشتیبانی مادی فراهم می‌کند.
نویسندگان در ادامه ضمن اشاره به حذف نام مقامات ارشد شبکه‌ی حقانی از فهرست «پاداش برای عدالت» هشدار می‌دهند که چنین اقدامی، ممکن است شبکه‌ی حقانی را که به گفته‌ی آن‌ها در دو دهه گذشته چندین شهروند امریکایی را گروگان گرفته‌اند، «جسورتر» کند.
در این نوشته آمده‌است که حکومت فعلی امریکا، نخستین حکومتی نیست که برای رهایی گروگان‌ها، به «گروه‌های هراس‌افگن» امتیاز می‌دهد.
نویسندگان می‌گویند که حذف این جایزه، گامی در جهت مشروعیت‌بخشی به سراج‌الدین حقانی شمرده می‌شود؛ فردی‌که شبکه‌ی او توسط مایک مولن، رییس پیشین ستاد مشترک ارتش امریکا به عنوان «بخش جدایی‌ناپذیر آی‌اس‌آی» توصیف شده بود.
در این تحلیل همچنان آمده که رژیم طالبان علی‌رغم گزارش‌هایی در مورد اختلاف در سطوح رهبری آن، همچنان پایدار مانده و سیاست «آپارتاید جینسیتی» خود را همچنان در افغانستان پیش می‌برد.
پیشتر از این تامی بروس، سخنگوی وزارت خارجه‌ی امریکا گفته بود مقامات شبکه‌ی حقانی که نام آن‌ها از فهرست «پاداش برای عدالت» حذف گردیده، همچنان به‌عنوان «هراس‌افگنان جهانی» و شبکه‌ی حقانی همچنان به‌عنوان یک «گروه هراس‌افگنی خارجی» شناخته می‌شود.
