نصیر احمد اندیشه، نماینده‌ی همیشگی افغانستان در شورای حقوق بشر ملل متحد، امروز (۶ جوزا)، در واپسین روز نشست «روند آنتالیا» هشدار داد که با تغییر اولویت‌های جهانی، موضوع افغانستان در حال کم‌رنگ‌تر شدن در نزد جامعه‌ی جهانی است. او خواستار ایجاد «نیروی میدانی قوی برای هم‌گامی با تحولات شتاب‌زده‌ی جهان» شد.
اندیشه تاکید کرد که باید از تمرکز صرف بر گذشته فاصله گرفت و توجه بیشتری به آینده و تحولات سریع جهانی داشت.
او اظهار داشت: «ما باید تلاش بیشتری در مقایسه با به گذشته داشته باشیم، زیرا خیلی از اولویت‌ها در جهان در حال تغییر اند. و موضوع افغانستان هرچه رو به جلو، در نزد جامعه‌ی جهانی کم‌رنگ شده می‌رود.»
در ادامه، او به گزارش فریدون سینیرلی اوغلو، هماهنگ‌کننده ویژه‌ی پیشین دبیر کل ملل متحد در امور افغانستان نیز اشاره کرد و افزود که این گزارش با تمرکز بر نیازهای منطقه‌ای افغانستان به‌سر رسیده بود و موضوع معرفی فرستاده‌ی خاص برای افغانستان در آن، ریشه در فیصله‌های سال ۲۰۲۰ داشت که بنا به گفته‌ی او، «سبوتاژ» شد.
به گفته‌ی اندیشه، قرار بر این بود که محور گفتمان صلح از دوحه به استانبول منتقل شود و بر اساس واقعیت‌های افغانستان، روند جدیدی در مسیر صلح آغاز گردد.
در بخش دیگری از اظهارات، او به «طرح موزاییک» ملل متحد نیز اشاره کرد که به گفته‌ی او، هدف آن پرداختن به ابعاد منطقه‌ای و جهانی مسئله‌ی افغانستان است. او تصریح کرد که این طرح به دنبال ایجاد راهکاری است که بتواند خواسته‌های کشورهای منطقه و فرامنطقه را در یک مسیر واحد گردهم آورد.
او دیروز، این نقشه‌ی راه را «ناقص» توصیف کرده و افزود بود: «وظیفه‌ی ما این است که در تجزیه و تحلیل نقشه‌های موجود، غافل نباشیم.» او هشدار داده بود که نقشه‌های بین‌المللی کنونی، از جمله «طرح موزاییک»، نمی‌توانند به‌تنهایی راه‌حل مناسبی برای بحران افغانستان باشند، به‌ویژه در شرایطی که مردم افغانستان از تصمیم‌گیری‌ها کنار گذاشته شده‌اند.
نماینده‌ی افغانستان در پایان تاکید کرد که با بن‌بست کنونی در مسئله‌ی افغانستان، نیاز است تا سازوکارهایی برای خروج از این وضعیت فراهم گردد.
چهارمین نشست «گفت‌وگوی ملی در مورد نقش جامعه‌ی مدنی و نیروهای دموکراتیک در آینده‌ی افغانستان – روند آنتالیا» دیروز (دوشنبه، ۵ جوزا)، با حضور بیش از ۵۰ تن از کارشناسان، دانشگاهیان، فعالان مدنی و رسانه‌ای افغانستان در شهر آنتالیای ترکیه آغاز شد. این نشست که برای دو روز برگزار شده بود، امروز پایان یافت.
برخی منتقدان بر این باورند که چنین نشست‌هایی بیش از آن‌که بازتاب‌دهنده‌ی نیازها و واقعیت‌های ملموس مردم افغانستان باشند، به محافل نخبه‌گرایانه‌ای شباهت دارند که در فضای تبعید برگزار می‌شوند و از بطن جامعه فاصله گرفته‌اند. به‌گفته‌ی این منتقدان، ادامه‌ی این نشست‌ها برای مدتی طولانی بدون دستیابی به نتایج مشخص و عملی، باعث ایجاد تردیدهایی در میان مردم نسبت به اثربخشی و هدفمندی آن‌ها شده‌است.
