اداره‌ی بایدن در تلاش ارتقای روابط با طالبان

انی فورزایمر دیپلمات پیشین امریکا در افغانستان با انتشار نبشته‌ای در نشریه‌ی WPR مدعی شده‌است که ممکن است اداره‌ی جو بایدن در پی تلطیف و ارتقای روابط واشنگتن با رژیم طالبان در کابل باشد. این نبشته که ام‌روز، ششم نوامبر، به‌نشر رسیده‌است از تغییر و «نرمش» موضع امریکا در قبال رژیم طالبان خبر می‌دهد.

فورزایمر افزوده‌است که دلیل شماری از کنش‌های پسین اداره‌ی جو بایدن همین تغییر موضع در قبال طالبان است؛ براساس گفته‌ی او، درخواست دولت امریکا از کنگره برای حذف طالبان از فهرست «اهداف بالقوه»ی ارتش ایالات متحده در همین راستا بوده‌است. او هم‌چنین گفته‌است که امکان دارد اداره‌ی بایدن تحریم‌های وضع‌شده بر رژیم طالبان را در دسامبر سال جاری میلادی تمدید نکند.

او هم‌چنین اضافه کرده‌است که مقام‌های اداره‌ی بایدن که از کنگره خواستند تا طالبان را از فهرست «اهداف بالقوه»ی ارتش امریکا حذف کند، باور دارند که طالبان تهدیدی برای ایالات متحده به‌حساب نمی‌آیند و نه‌تنها خود طالبان تهدیدی برای امنیت ملی امریکا نیستند بلکه می‌توانند در مبارزه با داعش – شاخه‌ی خراسان – به دولت ایالات متحده کمک کنند.

فورزایمر از خطری‌که سازگاری با طالبان برای جامعه‌ی جهانی ایجاد می‌کند نیز هشدار داده‌است. براساس نگاشته‌ی او، در آگست سال ۲۰۲۱ و هنگامی‌که طالبان کابل را فتح کردند، گروه «حماس» این فتح را به‌طالبان تبریک گفت و از آن‌ها برای نیفتادن در دامِ واژه‌های براق و درخشنده‌ای چون «دموکراسی» و «انتخابات» و ترجیح دادنِ فتح نظامی، ستایش کرد. به‌باور فورزایمر اکنون که جهان – و در راس دولت ایالات متحده – در پی سازش با رژیم طالبان است، گروه‌هایی هم‌چون حماس نیز به پی‌گیری و تحقق اهداف‌ خویش «امیدوار» و با انگیزه خواهند شد.

این دیپلمات بلندپایه‌ی پیشین امریکایی هم‌چنین نشانه‌های تغییر سیاست امریکا در قبال افغانستان را برشمرده‌است. نخستین نشان به باور او «تغییر روایت» امریکا از جنگ افغانستان است. او به تحت تعقیب اما آزاد بودنِ سراج‌الدین حقانی، رهبر شبکه‌ی حقانی در افغانستان اشاره کرده‌است. در کنار «تغییر روایت» او به‌عناصری هم‌چون ستایش‌های مکرر مقام‌های امریکایی از رژیم طالبان دربابِ مبارزه با مواد مخدر و مدیریت درست اقتصاد افغانستان نیز اشاره کرده‌است. مضاف بر این موارد، او به پوشش تبلیغاتی مسئله‌ی افغانستان از سوی اداره‌ی بایدن نیز اشاراتی داشته‌است.

البته در پایان این نبشته، خانم فورزایمر از مقاومت در درون دولت امریکا برای جلوگیری از این تغییر سیاست خبر داده‌است. به‌باور او این تغییر سیاست سبب دو دستگی در اداره‌ی رئیس‌ِجمهوری امریکا شده‌است.

این نوشته‌ی فورزایمر درحالی به‌نشر می‌رسد که پیشرفت‌ها و فعالیت‌های اقتصادی گسترده‌ی طالبان در دوسال حاکمیت آن‌ها در کابل، شایعات گسترده‌ای در مورد سازگاری و کمک‌های جهانی به این گروه را دامن زده‌است.