نهاد زنان ملل متحد، روز گذشته (جمعه، 6 سرطان)، گفت که فعالیت‌های این نهاد، به زنان افغانستان کمک می‌کند تا امروز را پشت سر بگذارند و برای زمانی آماده شوند که بتوانند جایگاه خود را در جامعه را بازپس گیرند.
این نهاد افزود که زنان افغانستان تنها چهار سال پیش، می‌توانستند دانشگاه بروند، ورزش کنند یا حتی نامزد ریاست‌جمهوری شوند، اما تحت حاکمیت طالبان، دست‌آوردهایی که به‌سختی حاصل شده بودند، از بین رفتند و این کشور درگیر «شدیدترین» بحران حقوق زنان در جهان شده است.
نهاد زنان سازمان ملل متحد با اشاره به پیشینه‌ی «دیرینه و افتخارآمیز» جنبش‌های زنان در افغانستان، خاطرنشان کرد که زنان این کشور در سال ۱۹۱۹ به حق رای دست یافتند؛ یک سال پیش از آن‌که زنان در امریکا و دهه‌ها پیش از آن‌که در بسیاری از کشورهای دیگر جهان از این حق برخوردار شوند.
این نهاد به نقل از یک زن اهل افغانستان نوشت: «رنگ‌های رنگین‌کمان در زندگی من کم‌رنگ شده‌اند و دیگر رنگی برای نقاشی نمی‌بینم. زنان هم‌سرنوشت من، هرگز در فراز و فرودهای زندگی امید را از دست ندهید، ما نباید بگذاریم موانع متوقف‌مان کنند.»
این نهاد گفت که در کنار زنان افغانستان ایستاده است تا تاریخ را همان‌گونه که خودشان می‌خواهند رقم بزنند.
شاخص جنسیتی افغانستان در سال ۲۰۲۴ – که توسط نهاد زنان ملل متحد با حمایت اتحادیه‌ی اروپا تهیه شده – تاکید کرد که کشور به شکل «فاجعه‌باری» از مسیر برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان عقب مانده است؛ نزدیک به ۸۰ درصد از زنان جوان در هیچ‌گونه آموزش، اشتغال یا مهارتی حضور ندارند. بر بنیاد این شاخص، نه‌تنها هیچ زنی در کابینه‌ی طالبان یا دفاتر محلی حضور ندارد، بلکه این گروه با بیش از 80 فرمان، کارشیوه و مصوبه، به‌طور «مستقیم و نظام‌مند» حقوق و خودمختاری زنان را تحت تاثیر قرار داده است.
سوزان فرگوسن، نماینده‌ی ویژه‌ی ملل متحد در امور زنان، گفت: «این تنها درباره‌ی حقوق و آیند‌ه‌ی زنان و دختران افغانستان نیست، بلکه درباره‌ی چیزی است که ما به‌عنوان جامعه‌ی جهانی به آن متعهد هستیم. اگر اجازه دهیم زنان و دختران افغانستان خاموش ساخته شوند، پیامی می‌فرستیم که حقوق زنان و دختران در هر جای دنیا قابل چشم‌پوشی‌ست. این پیش‌زمینه‌ی بسیار خطرناک است.»
