امیرخان متقی، وزیر امور خارجه‌ی طالبان با آدام بوئلر، نماینده‌ی ویژه‌ی رییس‌جمهوری امریکا در امور زندانیان و زلمی خلیل‌زاد، فرستاده‌ی ویژه‌ی پیشین امریکا برای صلح افغانستان، در کابل دیدار کرد.
در اعلامیه‌ی وزارت خارجه‌ی طالبان آمده‌است که در این نشست، روابط دوجانبه، آزادی زندانیان و ارائه‌ی خدمات قنسولی به شهروندان افغانستان در امریکا بررسی شده‌است.
این سفر در حالی انجام می‌شود که از زمان بازگشت طالبان به قدرت، هیچ هیات دیپلماتیک یا رسمی از ایالات متحده به افغانستان سفر نکرده بود.
متقی در این دیدار، با تاکید بر حل مسائل از طریق گفت‌وگوها، خواهان گذار دو کشور از پیامدهای جنگ 20 ساله شده و از مقامات امریکایی خواستار ایجاد روابط سیاسی و اقتصادی با طالبان شده‌است.
وزیر امور خارجه‌ی طالبان همچنین، ضمن «استقبال» از سفر هیات امریکایی به کابل، آن‌را «نشانه‌ای از پیشرفت در روابط دوجانبه» دانسته‌است. متقی همچنان تاکید کرده که طالبان خواهان روابط مثبت با همه‌ی طرف‌ها در چارچوب یک «سیاست خارجی متوازن» است.
وزارت خارجه‌ی طالبان از آدام بوئلر، نماینده‌ی ویژه‌ی رییس‌جمهوری امریکا در امور زندانیان نقل کرده که او آزادی زندانیان را گامی در جهت «اعتمادسازی» میان این کشور و طالبان خوانده‌است.
به گفته‌ی وزارت خارجه‌ی طالبان، بوئلر بر ادامه‌ی مذاکرات میان طالبان و واشنگتن تاکید کرده و گفته که روابط تاریخی امریکا با افغانستان، اگرچه در برخی مقاطع با چالش‌هایی همراه بوده، اما اکنون باید بر آینده متمرکز بود.
در اعلامیه‌ی این گروه همچنان آمده‌است که آدام بوئلر از تلاش‌های طالبان در راستای «مبارزه با مواد مخدر و تامین امنیت استقبال کرده‌است.»
تا کنون آدام بوئلر در مورد اظهاراتش در این دیدار توضیحی نداده‌است.
پس از امضای توافق‌نامه‌ی دوحه در فبروری ۲۰۲۰ بین امریکا و طالبان، که به خروج کامل نیروهای خارجی منجر شد، امریکا حضور نظامی و دیپلوماتیک خود در افغانستان را پایان داد و تمرکز خود را بر نظارت از راه دور و مسائل امنیتی منطقه‌ای معطوف کرد. طالبان متعهد شده بود که اجازه ندهد خاک افغانستان علیه امریکا یا متحدانش استفاده شود، اما اخیراً نگرانی‌های فراوانی از فعالیت گروه‌های هراس‌افگن مانند القاعده و تی‌تی‌پی از سوی کشورهای همسایه مطرح شده‌اند.
بر اساس گزارش‌ها تا اواسط سال گذشته‌ی میلادی، دست‌کم چهار شهروند امریکایی نزد طالبان زندانی بودند: رایان کوربت، محمود حبیبی، جورج گلزمن و یک زن امریکایی از گروه «ماموریت کمک بین‌المللی» که در سپتامبر ۲۰۲۳ بازداشت شد. با این حال، در جنوری ۲۰۲۵، رایان کوربت و ویلیام والاس مک‌کنتی در یک تبادل زندانی با خان محمد، عضو طالبان که در امریکا زندانی بود، آزاد شدند و به ایالات متحده بازگشتند. سرنوشت محمود حبیبی و جورج گلزمن همچنان نامعلوم است، زیرا اطلاعات رسمی درباره‌ی وضعیت آنها محدود است و طالبان شفافیت چندانی نشان نداده است. زن امریکایی نیز، هنوز در اسارت به سر می‌برد و شرایط سخت زندان‌ها و عدم پیشرفت در مذاکرات، آینده‌ی او را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.
با این حال، مارکو روبیو، وزیر خارجه‌ی امریکا، در ۲۶ جنوری ۲۰۲۵ با انتشار پیامی در شبکه‌ی ایکس هشدار داد که اطلاعاتی دریافت کرده مبنی بر اینکه طالبان تعداد بیشتری از شهروندان امریکایی را نسبت به آنچه قبلاً گزارش شده، در اسارت دارد. او نوشت: «اگر این موضوع صحت داشته باشد، ما باید فوراً جایزه‌ی بسیار بزرگی برای سر رهبران ارشد طالبان تعیین کنیم، شاید حتی بزرگ‌تر از جایزه‌ای که برای اسامه بن‌لادن تعیین شده بود.» روبیو اما جزئیاتی درباره‌ی تعداد دقیق این زندانیان یا هویت رهبران مورد نظر ارائه نکرد.
