چارچوب جهانی طبقه‌بندی مراحل امنیت خوراکی در هشدار تازه‌ای اعلام کرد که «بدترین سناریوی قحطی هم‌اکنون در نوار غزه در حال وقوع است.» این هشدار در بحبوحه‌ی افزایش انتقادات بین‌المللی از اسرائیل به‌دلیل وخامت سریع اوضاع انسانی در این منطقه صادر شده است.
به‌گفته‌ی این چارچوب، داده‌های موجود نشان می‌دهند که گرسنگی گسترده، سوءتغذیه و بیماری باعث افزایش مرگ‌ومیر ناشی از گرسنگی در سراسر غزه شده است. هرچند این چارچوب هنوز غزه را رسماً در وضعیت قحطی طبقه‌بندی نکرده، اما اعلام کرده که تحلیل رسمی بدون تاخیر انجام خواهد شد.
طبق معیارهای این چارچوب، برای اعلام رسمی قحطی باید دست‌کم ۲۰ درصد مردم با کمبود شدید خوراک روبه‌رو باشند، یک‌سوم کودکان دچار سوءتغذیه حاد شوند و روزانه دو تن از هر ۱۰ هزار تن به‌دلیل گرسنگی یا بیماری‌های مرتبط جان ببازند.
این چارچوب کرده است که دسترسی مردم به خوراک در سراسر غزه به‌شدت نامنظم و بسیار خطرناک شده و ۸۸ درصد این منطقه یا تحت دستور تخلیه است یا به‌شدت نظامی‌سازی شده است. این نهاد همچنین از برنامه‌ی کمک‌رسانی نهاد تازه‌تاسیس امریکایی «بنیاد بشردوستانه‌ی غزه» که با حمایت امریکا و اسرائیل فعالیت می‌کند، انتقاد کرده و گفته بسته‌های خوراکی این بنیاد نیاز به آب و سوخت برای پخت‌وپز دارند؛ منابعی که در غزه تقریباً وجود ندارد و این برنامه می‌تواند به «گرسنگی جمعی» منجر شود.
این چارچوب یادآور شده است که برای رفع نیازهای خوراکی مردم غزه دست‌کم ۶۲ هزار تُن مواد خوراکی اصلی در ماه مورد نیاز است؛ در حالی‌که بر اساس آمار نهاد هماهنگی کمک‌های ارتش اسرائیل، تنها ۱۹٬۹۰۰ تُن غذا در ماه می و ۳۷٬۸۰۰ تُن در ماه جون وارد غزه شده است.
این بحران در حالی ادامه دارد که جنگ ۲۲ ماهه بین اسرائیل و حماس از ۷ اکتوبر ۲۰۲۳ آغاز شد؛ حمله‌ی حماس به جنوب اسرائیل منجر به کشته‌شدن ۱۲۰۰ نفر و گروگان‌گیری ۲۵۰ نفر شد و پس از آن، عملیات نظامی اسرائیل تاکنون نزدیک به ۶۰ هزار فلسطینی را به کام مرگ کشانده است.
چارچوب یاد شده و کمیته‌ی بازبینی قحطی که یافته‌های آن را تایید می‌کند، تاکید کردند: «اقدام فوری برای پایان دادن به درگیری‌ها و اجازه‌ی دسترسی بی‌مانع به کمک‌های نجات‌بخش تنها راه جلوگیری از مرگ‌های بیشتر و رنج انسانی فاجعه‌بار است.»
چارچوب جهانی طبقه‌بندی مراحل امنیت خوراکی، یک نظام ارزیابی بین‌المللی است که با مشارکت بیش از ۲۰ نهاد و آژانس ملل متحد و گروه‌های بشردوستانه فعالیت می‌کند. این چارچوب با استفاده از داده‌های میدانی، وضعیت دسترسی مردم به خوراک و میزان ناامنی خوراکی را در پنج مرحله – از وضعیت عادی تا قحطی – طبقه‌بندی می‌کند و هدف آن ارائه‌ی تحلیل مشترک و قابل اعتماد برای تصمیم‌گیری‌های انسانی و سیاست‌گذاری است؛ اما خودِ این چارچوب اعلام رسمی قحطی نمی‌کند، بلکه نتایج آن مبنای تصمیم دولت‌ها و سازمان‌های جهانی قرار می‌گیرد.
