ملاله یوسفزی، برنده‌ی جایزه‌ی نوبل و فعال حقوق زنان، از دولت پاکستان خواستار توقف روند اخراج مهاجران افغانستان و حمایت از خانواده‌های آسیب‌پذیر شد.
او شب گذشته، ۲۸ حمل، با انتشار یادداشتی در صفحه‌ی ایکس خود، از جامعه‌ی جهانی نیز خواست تا در حمایت از پناه‌جویان افغانستان وارد عمل شود، مسیرهای اسکان مجدد آن‌ها را فراهم کند و با به‌رسمیت‌شناختن آپارتاید جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت، فشار حداکثری بر طالبان وارد کند.
ملاله در این یادداشت نوشت: «از دیدن اخراج هزاران مهاجر آسیب‌پذیر افغانستان از پاکستان، آن‌هم به کشوری که تحت سلطه‌ی رژیم سرکوب‌گر طالبان است و آپارتاید جنسیتی را اجرا می‌کند، عمیقاً ناراحت شده‌ام.»
او که خود تجربه‌ی مهاجرت و محرومیت از آموزش را دارد، تاکید کرد که زنان و دختران افغانستان از تمامی حقوق انسانی خود، از جمله حق آموزش، اشتغال و حتی سخن گفتن در مکان‌های عمومی محروم مانده‌اند.
ملاله در ادامه از کشورهای جهان خواست تا به جای اخراج، به این مهاجران پناه دهند. او خاطر نشان کرد که افغانستان، به‌ویژه برای زنان و دختران، جایی امن نیست و بازگرداندن آنان تنها به تشدید آسیب‌های روانی‌شان می‌انجامد و جان آن‌ها را در معرض «خطر جدی» قرار می‌دهد.
او در بخش دیگری از یادداشتش، از تلویحاً مردم پاکستان به‌خاطر رفتار مهربانانه‌شان با مهاجران افغانستان که بسیاری‌شان سال‌هاست در این کشور زندگی می‌کنند، قدردانی کرده و نوشت: «پاکستانی‌ها همیشه با خانواده‌هایی که از جنگ و خشونت گریخته‌اند، با همدلی و مهمان‌نوازی رفتار کرده‌اند.»
پاکستان در حالی دست به اخراج مهاجران افغانستان می‌زند که بسیاری از این مهاجران، سال‌هاست که در آن کشور زندگی کرده‌اند، حتی بسیاری‌شان در آن‌جا به‌دنیا آمده‌اند، ازدواج کرده‌اند و کسب‌وکار راه‌انداخته‌اند.
دولت این کشور اما با بی‌اعتنایی به نگرانی‌های امنیتی و نگرانی‌های مرتبط به شرایط افغانستانِ تحت حاکمیت طالبان، این روند را ادامه داده و در ظرف نزدیک به دو هفته، حدود 60 هزار تن را اخراج کرده‌است.
