رژیم طالبان، بدون توجه به منافع ملی و تاثیر موضع‌گیری‌ها خود بر زندگی و وضعیت مردم افغانستان، در حمایت از گروه‌های مسلح اسلام‌گرا و نکوهیدن هدف قرار گرفتن آن‌ها هرگز فروگذاشت نکرده است. واکنش تندی که این رژیم به ترور اسماعیل هنیه، رهبر دفتر سیاسی حماس نشان داد آخرین مورد از هم‌پیمانی‌های طالبان با دگر گروه‌های مسلح اسلام‌گرا بود. ولی ترور حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان از سوی اسرائیل و حمله‌ی ارتش اسرائیل به لبنان واکنشی را از سوی طالبان در پی نداشته است؛ حتا یک بیانیه یا موضع‌گیری، دلیل این سکوت چیست؟
طالبان از آن گروه‌ها و رژیم‌هایی است که هرچه بیشتر و بهتر در مورد آنان بدانید، میزان نومیدی ناشی از منحط بودن و واپس‌گرا بودن آنان در شما بیشتر می‌شود. چه در مورد باورهای این گروه و رسالاتی که ظاهراً «عالمان» نان‌خور و جیره‌خوار این رژیم می‌نویسند، چه در مورد فتواهای آن از همه‌جا بی‌خبری که این گروه او را حاکم سرنوشت و خون و جان مردم این کشور می‌داند و چه در مواردی دگر؛ و در مورد مشخصی که این‌جا مدنظر ماست «خشک‌مغزی و تنگی دایره‌ی فکر» این گروه است.
چند روز بیشتر از ترور حسن نصرالله، رهبر معروف حزب‌الله لبنان نمی‌گذرد؛ تروری که حتا مسکو نیز آن را نکوهش کرده و هیزم‌افکندن به آتشِ مشتعل درگیری در خاورمیانه خواند. ولی طالبان که ظاهراً «برادران مسلمان» مردم لبنان و هم‌طریقان گروه‌های مسلح و خشونت‌گرای اسلامی هم‌چون حزب‌الله هستند، سکوت را پیشه کردند و هیچ نگفتند.
دلیل این سکوت برای آنانی‌که با ذات تاریخی و کارنامه‌ی خونین و زشت طالبان آشنایی دارند چندان پوشیده نیست؛ حزب‌الله یک گروه تحت حمایت ایران – مثل حماس – ولی «شیعه» است و تنگی نظر ایدئولوژی طالبان به‌قدری است که حاکمیت را اگرچه حق روحانیان و ملاها و آخوندها می‌داند؛ ولی در میان همین ملاها نیز این حق را برای ملاهای «شیعه» و امثال حسن نصرالله قائل نیستند. برای طالبان، اسلام سیاسی شیعه نیز رسمیت ندارد و مرگِ یک رهبر سنی شاید، ولی از حسن نصرالله برای آنان مهم نیست.
البته در معادلات منطقه‌ای این خاموشی طالبان در تحلیل نهایی به‌نفع مردم فقیر و فروشکسته افغانستان است؛ ولی آنچه در این مورد باید دانست این است که آنان این سکوت را برای صلاح مردم خود اختیار نکرده‌اند و اگر گپ باز به‌همان جاهای باریک و مسائل مربوط به حماس و دگر گروه‌های سنی بکشد، این گروه مداخله خواهد کرد.
نکته این است که این سکوت تنگ‌نظری و خشیت و کوته‌فکری گروهی را نشان می‌دهد که پذیرش تفاوت‌ها با دگراندیشان که دور، حتا تفاوت‌های مسلم و موجه تاریخی هم‌چون تفاوت در مذهب را هم برنمی‌تابد، چه رسد به پذیرش تکثر و چند رنگی طبیعی هرجامعه‌ی انسانی.
تلویزیون دیار، رسانه‌ای مستقل است که از سوی شماری از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این رسانه، با تمرکز بر بسترهای دیجیتال، رویدادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند. پخش زنده‌ی اینترنتی تلویزیون دیار هم‌اکنون در سراسر جهان در دسترس است.