به‌گزارش پلیس ایران؛ داریوش مهرجویی، کارگردان شناخته‌شده‌ی سینمای ایران و همسرش، وحیده محمدی‌فر، شنبه‌شب در ویلای‌شان در کرج، توسط افراد ناشناس به‌قتل رسیدند. ارچند تاکنون جزئیات این حادثه به‌درستی روشن نیست، شایعات فراوانی پیرامون آن به‌وجود آمده‌اند.
محسن اژه‌ای، رئیس قوه‌ی قضایی ایران، طی سخنانی از پی‌گیری این قضیه توسط نهادهای مسئول اطمینان داد. او افزوده‌است که «شخصاً» به پی‌گیری و دست‌گیری هرچه سریع‌تر عاملین این قضیه‌ی مبهم، با استفاده از تمامی امکانات موجود، دستور داده‌است.
وحیده محمدی‌فر، همسر داریوش مهرجویی یک‌شب قبل از وقوع حادثه، در حساب اینستاگرام خویش از مشاهده‌ي افراد مشکوک و پارس‌های مکرر سگ خویش، خبر داده‌بود. او در این پست نوشته بود که «کسی که لهجه‌ی ایرانی نیز نداشت» او را از پشت در تهدید کرده‌است.
این اتفاق درحالی افتاده بود که خانم محمدی‌فر، چندی پیش‌تر در مورد ورود و سکون پناهندگان افغانستانی در ایران ابراز نظر کرده بود و در پست دگری از حساب اینستاگرام خود، از متهم شدن خود به «نژادپرستی» سخن گفته بود. این اتفاقات و گزارشی که او از تهدید خود به‌نشر رسانده بود؛ بلافاصله پس از قتل او و همسرش، باعث پخش شایعه‌ای مبنی بر دست‌داشتنِ پناهندگان افغانستانی در این قضیه شد که با واکنش‌های تند کاربران ایرانی در شبکات اجتماعی برعلیه پناهندگان افغانستانی هم‌ٰراه بود.
اما با گذر یکی دو روز پس از این حادثه، شماری از فعالانِ سینمایی و مدنی، از مشابهت این قتل با قضیه‌ی قتل داریوش فروهر – از پیش‌گامان پان‌ایرانیسم و چهره‌های برجسته‌ی سیاسی- و همسرش در دهه‌ي هفتاد شمسی سخن گفتند. در این میان عمادالدین باقی، فعال سیاسی و حقوق‌دان که به‌دلیل پی‌گیری قضیه‌ی قتل‌های زنجیره‌ای دهه‌ی هفتاد شمسی باری به زندان افتاده بود، با نشر پیامی در پیام‌رسان اجتماعی ایکس، از مشابهت این دو قتل سخن گفت و آن را «قطعاً» در ارتباط با فتل‌های زنجیره‌ای دهه‌ی افتاد خواند.
باید منتظر ماند و نگریست که نهادهای پی‌گیر به چه نتایجی در مورد این قتل مشکوک دست خواهند یافت و این قتل را، عقده‌گشایی‌ای از سوی پناهندگان افغانستانی و یا قتلی سازماندهی‌شده و مرتبط با قتل‌های زنجیره‌ای دهه‌ی هفتاد خواهند دانست.
داریوش مهرجویی که از فیلم‌سازان پیش‌کسوت ایرانی بود، از پیش‌گامان موج نو سینمای ایران دانسته می‌شد. این چهره در سال ۱۳۹۳ جایزه‌ی شوالیه‌ي ادب و هنر فرانسه را از سوی سفیر این کشور در ایران به‌دست آورد. از فیلم‌های او می‌توان به گاو، سارا، هامون، درخت گلابی، مهمان مامان و سنتوری اشاره کرد.
تلویزیون دیار از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.