سخن‌گوی وزارت امور داخله‌ی رژیم طالبان از رهایی دو زندانی سابق این گروه در زندان گوانتانامو خبر داده‌است. این دو زندانی که به‌مدت هفت سال در کشور عمان و «تحت نظر» بودند، روز دوشنبه آزاد شدند. این آزادی‌ها به‌سلسله‌ی آزادشده‌های فراوان و خارج از شمارش طالبان در طی دو دهه‌ی گذشته‌ی افزوده شد. معروف‌ترین موارد این فهرست آزادشدگانِ متهم به‌جنایت‌های هولناک در واقع خودِ رهبران رژیم طالبان هستند؛ کسانی چون سراج‌الدین و انس حقانی؛ انس حقانی‌ای که بنابر اعتراف خود به‌اشد مجازات یا «اعدام» محکوم شده‌بود، ام‌روزه یکی از چهره‌های محوری و پُرطرفدار رژیم طالبان شده‌است. تکلیف خونِ بی‌گناهانی‌که در انتحاری‌ها و جنگ‌های این افراد کشته شده‌اند، چه خواهد شد؟ آیا طالبان حاضر به‌پاسخ‌گویی در مورد گذشته‌ی تاریخی خود خواهند بود؟
پاسخ ساده است؛ نخیر. طالبان نمی‌خواهند و حتا قبول ندارند که در سه دهه وجود خویش «خون ناحقی» را ریخته باشند و آنان فکر می‌کنند که اگر با تندی و سرکوب‌گری بگویند که کشته‌شدگانِ «همه مقصر بودند» و «با کافران هم‌کاری کرده‌بودند» و این اراجیف را تکرار کنند، دگر نیازی به پاسخ‌گو بودن در برابر این خون‌ها و این کشته‌شده‌ها و عالمی از فرزندگان بی‌پدر شده و زنان بیوه‌شده و مادران و پدران بی‌فرزندشده، ندارند. آنان فکر می‌کنند که چون «پیروز» شده‌اند، «تاریخ را خواهند نوشت» و در این تاریخ، آنان فاتحان قدیس‌گونی هستند که نه‌تنها هرگز دست به‌ناحق نزده‌اند؛ بلکه مالکِ انحصاری حق در تاریخ افغانستان بوده‌اند.
اما همین یک‌دندگی و تکیه‌ی بی‌واسطه بر زورگویی، بزرگ‌ترینِ ضعف روایت طالبان است؛ آنان نمی‌توانند این تاریخ را بزدایند، این تاریخ پنهان‌شدنی نیست. انتحاری چهارراه عبدالحق و سفارت آلمان و حمله به‌لیسه استقلال و اعدامِ بی‌پرسانِ انسان‌ها در یک ورزشگاه و منفجر کردنِ بزرگ‌ترین میراث فرهنگی یک ملت و نابود کردن آینده‌ی میلیون‌ها زن و مرد – خصوصاً زنان و دختران – چیزی نیست که بتوان آن را زدود؛ گروهی با این تاریخ نمی‌تواند مدعی «عفو» دگران و «تغییر خود» باشد. همان‌قدری که پذیرش هرگونه‌ای نازیسم تهوع‌آور و ناشدنی‌ست، پذیرش هرگونه‌ای از طالبانیسم نیز برنتافتنی‌ست.
تلویزیون دیار رسانه‌ای پیشرو است که به دست روزنامه‌نگاران در تبعید افغانستان بنیان‌گذاری شده و به‌عنوان صدایی جسور برای آزادی بیان و روزنامه‌نگاری مستقل شناخته می‌شود. این رسانه با حضوری پررنگ در بسترهای دیجیتال، تازه‌ترین خبرها و روایت‌های تاثیرگذار از افغانستان و فراتر از آن را به مخاطبان ارائه می‌کند. پخش زنده‌ی اینترنتی دیار هم‌اکنون در سراسر جهان در دسترس است.