زنگِ خطر؛ موج تازه‌ی خشونت‌های داعش بر ضد شیعیان

شام‌گاه روز گذشته، ۱۶ عقرب/آبان‌ماه، منطقه‌ی دشت برچی در غرب کابل گواه یک حمله‌ی انفجاری بود. در این حمله که یک بسِ مسافربری در آن مورد تهاجم قرار گرفته‌ بود، دست‌کم هفت تن جان باختند و بیست تن دگر زخم برداشتند. مسئولیت این حمله را – چنان‌چه انتظار می‌رفت – گروه داعش – شاخه‌ی خراسان – به‌عهده گرفت. ریچارد بنت گزارش‌گر ویژه‌ی حقوق بشرِ سازمان ملل برای افغانستان با «وحشت‌ناک» خواندن این حملات خواستارِ پی‌گیری این روی‌داد و به‌کیفر رساندن عاملان آن شد. اما گذشته از این واکنش‌ها و نکوهش‌های دائمی، این حمله را باید ادامه‌ی موج تازه‌ای از خشونت‌ها در افغانستان دانست.

گروه داعش که در صدر فهرست گروه‌های تروریستی جهان قرار دارد و کارستان‌های آنان در عراق و سوریه تاکنون از یادهای مردم جهان نرفته‌است، پس از ناآرامی‌ها و بی‌ثباتی‌های چند سالِ گذشته، افغانستان را سرزمین مساعد و مهیایی برای فعالیت‌های خود یافت و از همان زمان شروع به پی‌گیری حملات خود در داخل افغانستان کرد. در چندسال گذشته این گروه مسئولیت چندین حمله‌ی مرگ‌بار را برعلیه اهل تشیع در افغانستان به‌عهده گرفته‌است، از حمله به یک زایش‌گاه در کابل گرفته تا هدف قرار دادنِ یک آموزش‌گاه و به‌قتل رساندن ده‌ها دانش‌آموزِ‌ جوان و نوجوان.

این پیدا بود که جمهوری نئولیبرال در هیچ سطحی و هرگز توانِ تامین امنیت مردم را نداشت، در واقع این نظام حتا نمی‌توانست جلوِ دزدی‌ها و جنایت‌های فردی و کوچک داخل شهرها را گیرد، چه رسد به جلوگیری از حملات سازمان‌دهی شده‌ی طالبان و داعش. ولی حتا با تغییر نظام در کابل نیز این وضع تغییر چندانی نیافته‌است و به‌رغم ادعاهای مکرر رژیم طالبان در مورد آمدن امنیت سرتاسری در افغانستان، داعش هرازچندی یک عملیات زیان‌بار و موفقانه را به‌روی مردم بی‌دفاع و ملکی صورت می‌دهد.

در چند مدت پسین، ما شاهد از سر گیریِ‌ حملات هدف‌مند این گروه بوده‌ایم؛ حمله به این مسجدِ‌ اهل تشیع در بغلان، حمله‌ی دو هفته پیش به غرب کابل و حمله‌ی دی‌روز نشان می‌دهند که جنگ و خشونت در افغانستان خاتمه نیافته‌است و هنوز هم خون‌ریزی‌های نامیمون دگری در راه‌اند.