در سرمای سوزنده‌ی زمستانی که گام‌زنان و به‌آهستگی اکنون رسیده‌است؛ ریسمان‌های ناپیدای فرهنگ و تاریخ مشترک، غربت‌گُزیدگان و غربت‌گَزیدگانِ افغانستانی در مریلند امریکا را دور هم جمع آورده و همین آتش مجلس دور از میهن‌شان را گرم داشته‌است. پنجشنبه‌ی گذشته، آخرین روز آذرماه آخر پاییز، معادل بود با بلندترین شبِ سال، «شبِ چلّه» و یا همان شب یلدا که از باستانی‌ترین مناسبت‌های مردمِ خاور زمین است. «یلدا» در زبان باستانی سُریانی به‌معنای «زایش» است و اشاره به زایشِ مهر – یا خورشید – در پایان این «بلندترینِ شب‌ها» دارد. پابلیک تریبون با هم‌کاری مالی شرکت «Mr Eventour» و کافه رستورانتِ «My Kabul»، به‌قصد بزرگ‌داشت از این مناسبت تاریخی – فرهنگیِ خجسته، برنامه‌ای را در ایالت ویرجینیای ایالات متحده برپا داشت که با استقبال و حضور گرم فرهنگیان افغانستانی در امریکا روبه‌رو شد.
مهمان ویژه‌ی این ضیافت فرهنگی که با حضور گرم مهمانان و فرهنگیان ساکن در ایالات متحده تبدیل به مجلس انس اهالی فرهنگ و هنر افغانستان شد؛ ذبیح جوانمرد، آوازخوان شناخته‌شده، رئیس پیشین رادیو زمزمه و رئیس کانون فرهنگی احمدظاهر بود. این نکوداشتِ «شب چلّه» با اجراهای موسیقی آقای جوانمرد نکوتر نیز گشت. در غربتِ سرد و دورِ سرزمین‌هایی در آن‌سوی اطلس، موسیقی و آوای فرهنگِ بومی، پیاله‌های چای لب‌سوز سبز این جمع هنردوست را پی‌هم تهی می‌کرد.
اما این نشستن در پایِ «چلّه» به موسیقی و آهنگ به‌پایان نرسید، درکنارِ اجراهای گرم و گدازانِ موسیقی، این بزرگ‌داشت توأم بود با شعرخوانی از سوی چهره‌های فرهنگی جوان و اهالی ادب افغانستان که اکنون چرخش چرخِ چرخنده پای آنان‌را به آن‌سوی گیتی کشانده‌است و نه‌تنها شعر شیرینِ فارسی – که بی‌شک از شکرین‌ترین حاضرانِ سفره‌های یلداست – بلکه شعرهایی به زبان انگلیسی نیز – از سوی شاعر انگلیسی‌زبان هالی لئون لیرمن – خوانده شد تا يک‌بار بیش‌تر و به‌گونه‌ی دگر آشکار گردد که «هنر» دست‌وپا بسته‌ی «زبان‌ها» نیست و شعرهایی از زبان دگر همان‌قدر می‌تواند برای ما شنیدنی و خوب باشد که صدای آکنده از غربت نی برای دگران است.
این برنامه که با میزبانی پابلیک تریبون فارسی برگزار شده بود، از شامگاهانِ شبِ چلّه تا نیمه‌شب یلدا ادامه داشت. ذبیح جوانمرد، عطیه مهربان و احمد بهیر ناصری اجراکنندگان شعر و موسیقی در برنامه بودند و بانو سحر حسینی نیز مجری این محفل.
چنین برنامه‌ای نشانی از جامعه‌ی فرهنگی پابرجا و تپنده‌ی افغانستان – حتا اگر در تبعید – است. نکوداشتی که نشان‌گر تقلاهای جاری‌ای برای پاسداری از تاریخ و تمدن مردمانی‌ست که حاکمان کنونی‌شان به‌صراحت حکم کرده‌اند که پاس‌داشت از «شب یلدا» را حرام می‌دانند. پابلیک تریبون به بازتاب صدا، فرهنگ و تاریخ مردم متعهد است و درحدِ مقدور از این میراث گران‌بها پاسداری می‌کند.
تلویزیون دیار، رسانه‌ای مستقل است که از سوی شماری از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این رسانه، با تمرکز بر بسترهای دیجیتال، رویدادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند. پخش زنده‌ی اینترنتی تلویزیون دیار هم‌اکنون در سراسر جهان در دسترس است.