جنبش فانوس آزادی زنان افغانستان، مستقر در اسلامآباد، با انتشار اعلامیهای تُند، اظهارات پسین شرل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد، را که به گفتهی این نهاد، در حمایت از گروه طالبان بیان شده، بهشدت محکوم کردهاست. این جنبش اظهارات بنارد را مصداق آشکار «لابیگری برای یک گروه زنستیز و هراسافگن» دانسته و آن را توهینی به «رنج تاریخی زنان افغانستان» تلقی کردهاست.
در متن این اعلامیه آمدهاست که تلاش برای ارائهی تصویری معتدل و قابلقبول از طالبان، صرفاً «کوششی آگاهانه» برای تطهیر چهرهی یکی از خشنترین گروههای معاصر است؛ گروهی که به باور این جنبش، نمایندهی هیچ ملت، ارزش یا مشروعیتی نیست و تنها چیزی که به همراه داشته، خشونت، سرکوب، تبعیض و حذف نظاممند زنان از عرصههای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است.
جنبش فانوس، که اعضای آن را زنان در تبعید افغانستان تشکیل میدهند، بهصراحت اعلام کردهاند که خود قربانیان مستقیم سلطهی طالباناند. آنان گفتهاند طعم تلخ اخراج از خانه و وطن، شلاق، تحقیر و محرومیت از کار و تحصیل را با گوشت و پوست خود تجربه کردهاند و اکنون در کشورهای بیگانه با بیسرنوشتی دستوپنجه نرم میکنند. از همین رو، هرگونه تلاش برای توجیه عملکرد طالبان را همدستی در جنایات علیه بشریت دانستهاند.
اعلامیه با اشاره به آنچه «سیاستهای مشکوک لابیگران خارجی» خوانده شده، نسبت به تکرار سناریوهایی هشدار میدهد که در آن برخی چهرههای غربی، از جمله همسر خلیلزاد، با ارائه تصویرهای تحریفشده از طالبان، در پی مشروعیتبخشی به آنان هستند. این جنبش تاکید کرده که پشت چنین اظهاراتی، نه دغدغهی صلح یا واقعگرایی، بلکه مماشات با خشونت و خیانت به آرمانهای آزادیخواهانه مردم افغانستان نهفته است.
در پایان اعلامیه، جنبش فانوس آزادی زنان افغانستان از جامعهی جهانی، نهادهای حقوق بشری و مردم عدالتخواه افغانستان خواسته است که در برابر اینگونه اظهارات و اقدامات سکوت نکنند و با آن برخوردی جدی و اصولی داشته باشند. از نظر این جنبش، بازتاب چنین مواضعی باید در سطح بینالمللی و حتی در نهادهایی مانند دیوان کیفری بینالمللی دنبال شود، چراکه از منظر آنان، تطهیر طالبان به معنای مشارکت در جرم است.
این جنبش در پایان بیانیهاش مینویسد: «هر زبان و قلمی که چهره طالبان را بزک کند، در جنایتهای آنان شریک است.» و میافزاید: «ما سکوت نخواهیم کرد. ما خاموش نخواهیم شد. و تا روشن شدن فانوس عدالت و آزادی، به مبارزه ادامه خواهیم داد.»
شرل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد، در مقالهای که اخیراً در نشریهی «نشنال اینترست» منتشر شد، اظهار داشت که شرایط در افغانستان تحت حاکمیت طالبان برای بازگشت مهاجران مساعد است و نباید از بازگشت به این کشور هراس داشت. او که ماه گذشته به کابل سفر کرده بود، مدعی شد که تصویر ارائهشده مبنی بر حذف کامل زنان از جامعه نادرست است و از جامعهی جهانی خواست برای کمک به مردم افغانستان تحریمها را کاهش دهند. این اظهارات با انتقادهای گستردهای از سوی فعالان مواجه شدهاست که وضعیت زنان و اقلیتها را تحت حاکمیت طالبان بسیار وخیم توصیف کردهاند.