با وجود انتقادهای مطرحشده از سوی جامعهی مدنی، زنان معترض و دیگر فعالان افغانستان نسبت به طرح سازمان ملل موسوم به «موزاییک»، عنایتالله بابر فرهمند، معاون پیشین شورای عالی مصالحهی ملی، در نشست روند انتالیا اظهار داشت که این طرح را نمیتوان «بهطور کامل» رد کرد.
او تاکید کرد که این طرح باید بهطور «جدی» بازنگری شود تا کارآمدی آن افزایش یافته و پذیرش عمومی پیدا کند.
فرهمند بر لزوم تعیین سرنوشت از سوی مردم کشور تاکید کرده و افزود که قدرتهای منطقهای و جهانی همواره نقش برجستهای در تحولات افغانستان داشتهاند و نباید اجازه داد سرنوشت کشور صرفاً در بیرون از مرزها تعیین شود.
هر چند عدهای «طرح موزاییک» را جدی نگرفته و قابل اجرا نمیدانند اما به دلایلی همچون کنار گذاشتن مردم افغانستان، این طرح با انتقادات تندی روبهرو بوده است. بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی خواهان بازنگری در این طرح شدهاند تا با «منافع واقعی مردم» سازگار شود.
پیشتر، ایتلافی از جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان در بیانیهای مخالفت خود را با آن اعلام کردند. در این بیانیه آمده که در طرح «موزاییک»، مردم افغانستان – بهویژه زنان – جایگاهی ندارند و تنها طالبان و سازمان ملل بهعنوان طرفهای اصلی گفتوگو معرفی شدهاند.
این جنبشها، چنین رویکردی را شبیه گفتوگوهای دوحه دانستند؛ گفتوگوهاییکه به باور آنها مردم افغانستان در آنها حضور نداشته و پیامدهای «فاجعهباری»، از جمله روی کار آمدن طالبان را به دنبال داشتند.
فرهمند در ادامهی سخنانش بر ضرورت فداکاری نسل کنونی افغانستان تاکید کرد و گفت که این نسل باید با ایستادگیاش، برای آیندهی کشور تصمیمگیری کند.او افزود که این «فرصت» نباید به نسلهای آینده واگذار شود، بلکه جوانان باید از همین امروز با حضور و مشارکت فعال، مسئولیت ساختن آیندهای عادلانه، مستقل و فراگیر را بر عهده بگیرند.
این اظهارات در چهارمین دور نشست «روند آنتالیا»، امروز (دوشنبه)، در شهر انتالیای ترکیه، مطرح شدند. به گفتهی برگزارکنندگان، این دور از نشست آنتالیا با هدف پرداختن به «نیاز مبرم» برای آغاز یک گفتوگوی ملی فراگیر بهعنوان «تنها راه» رسیدن به توافق سیاسی مسالمتآمیز و احیای مشروعیت ملی و حاکمیت قانون در افغانستان، برگزار شدهاست.
در این نشست، طرح «موزائیک» ملل متحد برای آیندهی افغانستان و شیوهی ادارهی امور از سوی طالبان نیز به بحث گرفته میشود.