رسانههای ایرانی گزارش میدهند که یک دختر دانشآموز ۱۶ سالهی اهل افغانستان که در ایران پناهنده بود، پس از آنکه «به اخراج از مکتب» تهدید شد، خودکشی کرد. همصنفیهای آرزو میگویند او باهوش، پُرجنبوجوش و درسخوان بود. پدر آرزو میگوید چون «از افغانستان» است، امیدی ندارد دادخواهی خون دختر جوانش به جایی برسد.
معلم ریاضی آرزو میگوید که وقتی او از مدیریت مکتب بیرون شد و اضطراب داشت که اخراجش خواهند کرد، به او گفته است «خانم رهبر، تورو خدا دعا کنید مرا اخراج نکنند.»
این نوجوان که آرزو خاوری نام داشت، پس از آنکه در یک اردوی صنفی در کنار دگر همصنفیهای خود «مقنعه» را درآورده و شادی میکرد، از سوی مسئولان مکتب به «اخراج» تهدید شده بود، درحالیکه ثبتنام در نهادهای آموزشی ایران برای پناهجویان افغانستان بسیار دشوار است.
مسئولان مدرسه که بخاطر «شادی» و «پوشش» از آرزو فیلم گرفته بودند و به او گفته بودند که این فیلمها را به مدیریت مکتب فرستاده و او را اخراج خواهند کرد؛ فشار زیادی روی روان آرزو وارد کردند.
براساس گزارش ایرانوایر همصنفیهای آرزو میگویند که او در جریان بازگشت از اردو «حال بدی» داشته و بالا میآورده و استفراغ میکرده است.
آرزو سپس با نگرانی و اضطراب مدرسه را ترک میکند و پس از آنکه یک ساعت مفقود میماند، بیمارستان ری جسد بیجان او را تحویل خانوادهاش میدهند.
آرزو درحالی قربانی پناهنده بودن، زن بودن و از افغانستان بودن خود میشود که همجنسهای او در اینسوی مرز بخاطر چادر و حجاب بازداشت شده و مورد تجاوز و شکنجه قرار گرفتهاند و کماکان میگیرند؛ آرزو از افغانستان فرار کرد تا از «سرنوشت زن بودن در افغانستان» فرار کرده باشد؛ ولی آغوش آن خاک دگر نیز برای این نوجوان گُلی نکاشت.
تلویزیون دیار، رسانهی مستقر در ایالات متحده است که از سوی شماریاز «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایهگذاری شدهاست. اینرسانه هماکنون روی پایگاههای دیجیتال، رویدادهای افغانستان و جهان را به زبانهای فارسی، پشتو و انگلیسی روایت میکند و در نظر دارد تا بهزودی پخش زندهی اینترنتی و ماهوارهای اش را نیز آغاز کند.