جنبش شنبه‌های ارغوانی در واکنش به اعتراف منیژه صدیقی، مدعی شده که رژیم طالبان به عوض پاسخ‌گویی به «جنایات و ظلم» خود علیه شهروندان افغانستان از زندانی‌ها اعتراف اجباری می‌گیرد و این اقدام نشان‌دهنده‌ی الگو برداری از دولت ایران است. این جنبش روز شنبه، ۱۸ حمله گفته است که زندان‌های این رژیم «شکنجه‌گاه زندانیان به‌ویژه زنان» است و باید نظارت شود.
جنبش شنبه‌های ارغوانی گفته است: «گروه تروریستی طالبان که منتقدین‌شان را واجب القتل می‌دانند حتا توان شنیدن انتقاد را از افراد وابسته خودشان نداشته و در روز های آخر یک عضوشان را به‌دلیل انتقاد بازداشت کردند و این گروه در عوض این‌که پاسخگوی جنایات و ظلم خود در برابر مردم افغانستان باشند، با الگو برداری از سرکوب و اعتراف اجباری زندانیان به‌یژه زنان توسط حکومت آخوندی در ایران، که در بیشتر از چهار دهه گذشته مردم خود را گروگان گرفته و دست به سرکوب، بازداشت، کشتار و اعتراف اجباری بازداشت شدگان می‌زنند. با اعتراف اجباری سازمان‌دهی شده منیژه صدیقی، که خود نوع دیگر از شکنجه روحی و روانی این زن معترض است، تلاش دارند تا ترس و ارعاب بیشتر را در میان مردم افغانستان بویژه زنان معترض خَلق نمایند.»
این زنان معترض در ادامه تاکید کردند که خانم صدیقی جهت رهایی خود مجبور به اعتراف اجباری شده است و شمار زیادی از زنان که نام‌های شان رسانه‌ی نشده است در این زندان‌ها به‌سر می‌برند.
زنان فعال از نهادهای مدافع حقوق بشر و سازمان محلل خواستار ایجاد زمینه‌ی جهت نظارت از زندان‌های این رژیم و تشکیل حکومت مشروع به هدف اتمام مرگ تدریجی شهروندان افغانستان به ویژه زنان شده است.
گفتنی‌ست که، طالبان در بیشتر از دو سال حاکمیت شان زنان را به دلیل اعتراض و مخالفت با سیاست این رژیم بازداشت و حتا شکنجه کرده است.
منیژه صدیقی یک‌تن از زنان معترضی که بیشتر از پنج ماه در زندان های طالبان به‌سر می‌برد و چند روز قبل پس از رهایی اعترافی را پیرامون وضیعتش در
