گزارش سالانه‌ی کمیسیون آزادی مذهبی وزارت خارجه‌ی امریکا که وضعیت آزادی اعتقادی را در سرتاسر جهان بررسی کرده است می‌گوید که دولت چین در ادامهی سیاست «چینی‌سازی» فرهنگ اسلامی در این کشور به سرکوب، کار اجباری، زندانی کردن و «ستم‌گری» بر مسلمانان چینی ادامه داده است. رژیم طالبان اگرچه خودش را «حامی مسلمانان» و رهبرش را «امیرالمومنین» می‌خواند هیچ واکنشی در این مورد نشان نداده است.
در این گزارش می‌خوانیم که جمهوری خلق چین با تاکید و تمدید سیاست «چینی‌سازی» هر باور و اعتقادی را که در تضاد با باورهای حزب کمونیست چین قرار بگیرد سرکوب کرده و با آن می‌جنگد و اضافه کرده است که مسلمانان ایغور و هوی هردو مورد این سرکوب حکومت چین واقع شده‌اند و می‌شوند.
کمیسیون آزادی مذهبی افزوده است که دولت چین این مسلمانان را مجبور به کار اجباری می‌کند، آنان را زندانی می‌کند – شماری از این مسلمانان در زندان جان باخته‌اند – و حتا به آنان اجازه نمی‌دهند تا در ماه رمضان روزه بگیرند.
در این گزارش هم‌چنین آمده است که دولت چین مساجد یا مراکز مذهبی مسلمانان که این جمعیت در آن مشغول عبادت و تجمع در مناسبت‌های دینی می‌شدند را مسدود یا نابود کرده است؛ گفتنی‌ست که دولت چین در کنار مساجد کلیساهای مسیحیان را نیز ویران یا مسدود کرده‌اند.
با این وجود دولت طالبان که متحد و دوست منطقه‌ای چین به حساب می‌آید در این مورد از آغاز حاکمیت خود تاکنون سکوت اختیار کرده است؛ طالبان تاکنون در هیچ بیانیه‌ی رسمی‌ای سرکوب مسلمانان چین را «محکوم» نکرده‌اند؛ درحالی‌که کشتار غیرنظامیان فلسطینی را با شدیدترین الفاظ و کرات محکوم کرده‌اند.
آگاهان باور دارند که این سکوت مصلحتی و سیاسی طالبان نشان می‌دهد که این گروه در حقیقت «پروای ستم‌کشی» مسلمانان را ندارد و در بهترین حالت از دین و مذهب به عنوان گونه‌ای وسیله برای تحکیم قدرت و سرمایه استفاده می‌کند و به محض این‌که «دفاع از اسلام» منافع آنان را به خطر اندازد خاموشی و سکوت اختیار کرده و با «بی‌خدایانِ» چینی هم‌کار و «برادر» می‌شوند.
گفتنی‌ست که این نخستین باری نیست که یک سازمان ناظر و بین‌المللی چین را به سرکوب مسلمانان اویغور و دگر جمعیت‌های و اقلیت‌های دینی در این کشور متهم می‌کند. پیشتر از این نیز چین به کشتار، جدا کردن اطفال مسلمان از خانواده‌ها و بُردن آنان به کمپ‌های آموزشی‌ای که فرهنگ اسلامی را از ذهن آنان پاک می‌کند و حتا ناتوان‌سازی مردان مسلمان چینی از تولیدمثل متهم بوده است و حزب حاکم کمونیست در چین از این سیاست خود قاطعانه دفاع کرده و کماکان می‌کند.
