در گزارشی از نشریهی Foreign Policy آمدهاست که رژیم طالبان مرز دیورند را بهرسمیت نمیشناسند و خواهانِ پارهای خاک پاکستان هستند. این گزارش بهفعالیتهای تحریک طالبان پاکستانی «تیتیپی» و رابطهی آنان با رژیم طالبان در افغانستان نیز پرداختهاست.
در متن از گزارش بهنقل از محسن داور، سیاستمدار معروف پاکستانی و یکی از رهبران «پیتیام» یا جنبش تحفظ پشتونها نوشتهاست «زمانی بود که کسانی از اینجا بهافغانستان فرستاده میشدند، حالا آنان از افغانستان بهاینجا میآیند و میگزند.» اشارهی داور بهناامنیهای اخیر پاکستان و نقش گروههای اسلامگرای افراطی در این ناآرامیهاست.
گزارش مدعیست که بهرغم اینکه طالبان و پاکستان روابط نکویی داشته و از زمانِ جنگهای استعماری تا «جهاد» علیه شوروری و بعدتر علیه ناتو و امریکا، مناطق غربی و جنوب غربی پاکستان مرکزی برای پناهدهی و آموزش به جنگجویانِ افغانستانی بودهاست و تاثیری مهم در تاریخ سیاسی این کشور گذاشتهاست؛ اما موضوع بهرسمیت نشناختنِ خط دیورند از سوی طالبان، میتواند همان عاملی باشد که این رابطهی دیرین را نابود میکند.
این گزارش بهنقل از شیرمحمد عباس ستانکزی، معین سیاسی کنونی وزارت امورخارجهی رژیم طالبان نوشتهاست: «ما هرگز دیورند را بهرسمیت نشناختهایم و هرگز نخواهیم شناخت؛ امروزه نصف افغانستان جدا شده و نصف آن در آنسوی خط دیورند باقی ماندهاست، دیورند خطیست که توسط انگلیسیها بر قلب افغانها ترسیم شد.» در گزارش واکنش وزارت امورخارجه پاکستان به این سخنان نیز آمدهاست که گفتههای ستانکزی در آن «دلبخواهی» و «خیالاتی» خوانده شدهاند.
این گزارش درحالی بهنشر میرسد که معضل خط دیورند یکی از معضلات حلنشده و قدیمی در میان دو کشور افغانستان و پاکستان است. اوجگیری این معضل را میتوان زمانِ نخستوزیری محمد داوود خان دانست و این داعیه و دعوا تا امروز و توسط رژیمهای بعدی ادامه یافتهاست. امیدواریها مبنی بر اینکه طالبان بهدلیل نزدیکی با پاکستان توان حل این مسئله را دارند، با مواضع اتخاذ شده از سوی مقامات بلندپایهي این رژیم کمرنگ شدهاست
تلویزیون دیار از سوی شماریاز «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایهگذاری شدهاست. اینرسانه هماکنون روی پایگاههای دیجیتال، رویدادهای افغانستان و جهان را به زبانهای فارسی، پشتو و انگلیسی روایت میکند و در نظر دارد تا بهزودی پخش زندهی اینترنتی و ماهوارهای اش را نیز آغاز کند.