«مجمع فدرال‌خواهان» یک گروه سیاسی که از سوی شماری از چهره‌های سیاسی، اعضای اسبق مجلس نمایندگان و فعالان سیاسی افغانستان اساس گذاری شده‌است. این مجمع روز شنبه، ۱۴ دلو/بهمن به‌گونه‌ی رسمی حضور خود را با شعار «تغییر نظام سیاسی به فدرالیسم، یگانه راه‌حل منازعه‌ی افغانستان» اعلام کرد. تطبیق عدالت و توزیع عادلانه‌ی قدرت در دو سطح افقی و عمومی نخستین هدف این گروه سیاسی عنوان شده‌است.
سرور دانش معاون پیشین رئیس‌جمهوری، عبداللطیف پدرام رئیس حزب کنگره ملی افغانستان و عضو پیشین پارلمان، محی‌الدین مهدی، نیلوفر ابراهیمی، معصومه خاوری و ضیا آریا نژاد از اعضای پیشین مجلس نمایندگان، فیض‌الله ذکی وزیر اسبق وزارت کار امور اجتماعی و شماری از اعضای حزب جنبش اسلامی افغانستان به‌ریاست عبدالرشید دوستم اعضای این مجمع هستند.
شماری از چهره‌های سیاسی دگر مانند عطامحمد نور والی پیشین ولایت/استان بلخ و سرپرست حزب جمعیت اسلامی افغانستان و محمد محقق معاون پیشین ریاست اجراییه نیز با ارسال پیامی حمایت خود را از این گروه سیاسی اعلام کردند.
سرور دانش در نشست مجمع فدرال خواهان گفته‌است: «سقوط نظام سیاسی افغانستان یک‌بار دیگر موضوع نوع نظام سیاسی افغانستان را مورد توجه قرار داده‌است. نوع نظام سیاسی در هرکشور باید مطابق با مقتضیات زمان و نیازمندی کشور باشد.»
او با اشاره به‌تغییر بنیادی توزیع قدرت در افغانستان در ادامه افزوده‌است که فدرالیسم در افغانستان به‌ضرر هیچ قوم و یا منطقه‌‌ای نیست و برای تامین عدالت الزامی می‌باشد.
در عین‌حال عبداللطیف پدرام یکی از اعضای رهبری این مجمع اظهار داشت که نظام فدرالی علاوه بر حل منازعه‌ی سیاسی به «هژمونی قومی» در افغانستان نیز خاتمه می‌بخشد.
براساس استدلال این مجمع، نظام فدرال به‌معنای تجزیه‌ی افغانستان نه بلکه یک افغانستان واحد را می‌خواهد و «فلسفه‌ی فدرالیسم در بنیاد خود» در تضاد با اندیشه شوینستی و انحصارطلبی سیاسی، قومی و زبانی قرار دارد.
این گروه سیاسی برای عبور از بحران به گفت‌وگو و راه حل سیاسی تاکید دارد.
گفتنی‌ست که با فروپاشی نظام جمهوری و به‌قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، شماری از افراد برجسته‌ی حکومت اشرف غنی بخاطر نداشتن تفاهم با رژیم طالبان و دشمن خواندن اعضای حکومت جمهوری از سوی این رژیم، انان افغانستان را به مقصد کشورهای امن ترک کردند و مسیر پناه‌جویی را در پیش گرفتند.
این چهره‌های سیاسی پیشین افغانستان بارها همایش‌ها و مجمع‌هایی را تحت نام‌ها و شعار‌های گوناگون به‌منظور ابراز مخالفت‌شان با نظام طالبان راه اندازی کردند و هدف‌شان عدم رسمیت این رژیم از سوی کشورهای منطقه، فرامنطقه، جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل متحد توصیف شده‌است.
