براساس گزارش رسانه‌های افغانستانی، طالبان درحالِ گفت‌وگو به‌قصدِ تغییر مکتب‌های دخترانه‌ی دولتی به «مدارس دینی» هستند. آنان به اطراف و منتقدان جهانی گفته‌اند که رهبر طالبان – یا همان «امیر المومنین» – با درس خواندن دختران در «مدارس» مشکلی ندارد – و وای برحالِ مردمی‌که دین‌ودنیای شان‌را فرمایشات فرد «مجهولی» به‌اسمِ امیرالمومنین که نه سطح سواد و آگاهی‌اش پیداست و نه برکسی ثابت شده‌است که این «پیشوای امت» سابقه‌ی پاکی دارد و هرگز بی‌گناهی را نکشته‌است، تعیین کند – و آن‌ها مي‌خواهند که آموزش دختران را در «مدارس دینی» پی‌گیری کنند. و بی‌تردید این گفته‌ها یک‌بار دگر نشان می‌دهند که اصلی‌ترین دغدغه‌ی طالبان در معضل آموزش دختران این است که بیش‌ترین «بهره‌برداری سیاسی» و گروکشی سیاسی را از این ماجرا ببرند و به‌خودِ این مسئله‌ی مهم ملی و اجتماعی توجه چندانی ندارند.
براساس این گزارش‌ها، طالبان ضمن طرح این مسئله، از جامعه‌ی جهانی خواسته‌اند که از «مدارس دینی» این گروه حمایت مالی کنند تا آنان بتوانند مقدمات آموزش دختران را در این مدارس فراهم کنند، این حرکت زیرکانه‌ی طالبان نشان می‌دهد که آنان می‌خواهند از مسئله‌ی آموزش دختران به‌نفعِ ترویج باورهای طالبانی و فرهنگ طالبانی استفاده کرده و از پول جامعه‌ی جهانی در راستای تولید «طالبان» و «مجاهدین» بیش‌تر استفاده کرده‌باشند. مدارسی که همین هفته‌ی گذشته نماینده‌ی دبیرکل سازمان ملل در موردش گفت که هیچ‌کس نمی‌داند که در این مدارس چه چیزی تدریس می‌شود و طالبان اجازه‌ی نظارت بر روی شیوه‌ی تدریس در این مدارس را هم نمی‌دهند. و همگان می‌دانیم که از این نیروها و از این طرز فکر و باورها چگونه تعلیم و تدریس بیرون خواهد آمد.
هم‌چنین باید پرسید که این چه استدلالِ پوچی‌ست که «امیر المومنین با آموزش دختران مخالف است؟» وقتی اکثریت کشورهای اسلامی و جمهوری علمای اسلامی با آموزش معیاری و مدرن دختران هیچ مشکلی ندارند و بارها ثابت کرده‌اند که دین اسلام – حتا همان قرائت‌های تند پاکستانی و مصری آن – با این آموزش هیچ مشکلی ندارد، آن‌وقت امیرالمومنین مگر خداست که حرفش حرف آخر و بالاتر از حکم دین باشد؟ فردی‌که مطمئناً هیچ آگاهی‌ای نسبت به دنیای مدرن و شیوه‌های کارکرد آن ندارد.
نهایت امر این است که بنیادی‌ترین حق انسان، یعنی حق آموزش، برای طالبان تبدیل به یک مُهره‌ی سیاسی شده‌است که با تکیه بر آن از جامعه‌ی جهانی امتیازگیری و درآمدزایی کند؛ اما این گروه و در صدر این گروه «امیر المومنین» این گروه نمی‌داند که با این خطا چه رسوایی بزرگی را در تاریخ بشریت به‌نام خود رقم زده‌است و چه تیشه‌ی محکمی به‌ریشه‌ی خود کوفته‌است.
تلویزیون دیار از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.