روز پنج‌شنبه و در چارچوب بازی‌های راه‌یابی به جامِ جهانی ۲۰۲۶ افغانستان در نخستین بازی گروهی خود در این مرحله از رقابت‌ها، به‌مصاف قطر رفت و در دیداری نابرابر با نتیجه‌ی سنگین «۸ – ۱» برابر این تیم شکست خورد. نتیجه‌ای که شماری آن را «تحقیرآمیز» خواندند. و رسانه‌هایی نیز در گزارش‌شان از بازی، این نتیجه را «درهم کوبیده‌شدنِ افغانستان» از سوی قطر نامیدند. اما چرا؟ چه بر سر آن تیم فوتبالی که تبدیل به‌امید مردم افغانستان و مایه‌ی غرور این کشور شده بود، آمده‌است؟
نمی‌توان جشن و سروری را که نخستین قهرمانی افغانستان در جام ملت‌های جنوب آسیا به‌همراه آورد را هرگز از خاطر بُرد. در واقع آن شب، یکی از معدود شب‌هایی بود که به‌راستی روح شادمانگی در کابل به‌حرکت درآمده بود و هرسوی این شهر مردمان خندان‌چهر و خوش‌رخ بودند. افغانستان در آن بازی با شکست‌دادنِ هند قهرمان جنوب آسیا شده بود و خوشحالی این قهرمانی کابل را از سرور و پای‌کوبی منفجر کرده بود. البته آن تیم ملی‌ای که روزگاری قهرمان جنوب آسیا بود، پس از آن قهرمانی مورد توجه نهادهای جهانی و بازرگانان قرار گرفت و شمار بسیاری اعلام آمادگی برای پشتیبانی این تیم و ارتقای سطح فوتبال در افغانستان کردند. مقدار زیادی پول کمکی از سوی جهان به‌سوی فدراسیون فوتبال افغانستان سرازیر شد.
این کمک‌ها آغازِ مرگِ فوتبال افغانستان بود. آغاز مافیایی‌که تا همین ام‌روز دست از سرِ فوتبال افغانستان برنمی‌دارد و فساد گسترده‌ی آن چند روز پیش، هژده تن از بچه‌های تیم ملی را مجبور به کناره‌گیری کرد و نتیجه‌ی نبودن آن‌ها، شکست مفتضح و آمیخته با تحقیر تیم ملی در برابر قطر بود. البته تحقیر شدنِ یک کشور در مستطیل سبز، چیزی نیست که تکانی و حتا لرزه‌ای به جانِ «میراث‌برانِ» فدراسیون فوتبال بیندازد.
این‌که رئیس فدراسیون فوتبال یک کشور (کرام‌الدین کریم) متهم به تجاوز جنسی بر روی دختران ملی‌پوش افغانستان بود؛ خود نشان می‌دهد که وضع در فدراسیون فوتبال تا چه پایه آلوده و بوی‌ناک بوده‌است. و فوتبال، دوباره به‌عنوان ورزش درحالِ عروج و پیشرفتی در افغانستان طرح نخواهد شد، الی این‌که این فدراسیون از اساس خانه‌تکانی شود و رگ‌وپیِ گندیدگان از این فدراسیون دور ریخته شود.
تلویزیون دیار، رسانه‌ای مستقل است که از سوی شماری از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این رسانه، با تمرکز بر بسترهای دیجیتال، رویدادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند. پخش زنده‌ی اینترنتی تلویزیون دیار هم‌اکنون در سراسر جهان در دسترس است.