دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد در تازه‌ترین گزارشی که منتشر کرده‌است از کاهش بی‌پیشینه‌ی ۹۵ درصدی کشت کوکنار در افغانستان خبر داده‌است. بنابر این گزارش این کاهش معلول فرمان منع کشت کوکنار از سوی رژیم طالبان است. در ادامه‌ی این گزارش آمده‌است که برزگرانی که در بیست‌سال گذشته مشغول به کشت کوکنار بوده‌اند به کمک‌های بی‌درنگ بشردوستانه نیازمندند.
باید به‌خاطر داشت که این کاهش بی‌سابقه‌ی کشت کوکنار در سال جاری میلادی، نشان‌دهنده‌ی تاثیر و نقش مهمی‌ست که طالبان در کشت و تولید مواد مخدر در بیست‌سال گذشته داشته‌اند. چنان‌چه منابع متعددی بارها تاکید کردهاند که در دو دهه‌ای جنگ با ناتو، مهم‌ترین منبعِ درآمد طالبان همین اقتصاد مبتنی بر کشت و تولید و صدورِ مواد مخدر بوده‌است. اکنون‌که طالبان در پی جلب رضایت بین‌المللی و رسمیت یافتن به‌عنوان رژیم و حاکمیت مشروع در افغانستان هستند، اقدام به کاهشِ کشت این مواد کردهاند، کاهشی که نشان می‌دهد مهم‌ترین و اصلی‌ترین نیروی تولیدی مواد مخدر در افغانستان طالبان بوده‌است.
اما به‌هرجهت نمی‌توان نکویی این کاهش را نادیده گرفت. افغانستان سالیان بسیاری‌ست که قربانی تولید انبوه و حیرت‌آور مواد مخدر بوده‌است، این‌که افغانستان دست‌کم سه میلیون معتاد به مواد مخدر دارد و به‌صورت عینی نیز مناظری هم‌چون زیر پلِ سوخته در کابل را داراست؛ نشان می‌دهد که این کشور چه زیان‌های هنگفتی را برای تولید و کاشت این مواد پرداخته‌است.
اما اکنون این کاهش یک فرصت بسیار مهم تاریخی را پیش روی افغانستان گذاشته‌است؛ فرصتی برای جاگزینی کاشت مواد گران‌بها اما قانونی در زمین‌هایی که در گذشته تریاک در آن کاشته می‌شد. فرصتی برای دور کردن بلای اعتیاد از میان جوانان این کشور. از میان محصولاتی که می‌توان جاگزین کشت کوکنار نمود فی‌المثل زعفران محصولی‌ست که هم به‌لحاظ قیمت می‌تواند سهم مهمی در اقتصاد کشور بگیرد و هم بازار جهانی به آن علاقه‌مند است. طرفه این‌که کاشت منظم و نهادمند این گیاه می‌تواند فرصت‌های شغلی بسیاری را برای جوانان به‌بار آورد و در کاهش بی‌کاری نیز مفید باشد.
باید نشست و نگریست که آیا رژیم حاکم در کشور از درایت و تدبر کافی برای استفاده از این فرصت برخوردار است و یا خیر. فرصتی که می‌تواند سکوی پرشی باشد برای رژیمی که در داخل و خارج از کشور به‌عنوان یک رژیم جنایت‌کار و سفاک شناخته می‌شود.
تلویزیون دیار از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.