شانزدهم اکتبر برابر است با روز جهانی غذا. روز جهانی غذا ام‌سال درحالی فرا رسیده‌است و از آن بزرگ‌داشت صورت گرفته‌است که به‌گزارش برنامه‌ی جهانی غذا، نزدیک به پانزده میلیون تن در افغانستان؛ با بی‌ثباتی غذایی سردچار استند و نمی‌دانند که وعده‌های غذایی روز آتی خویش را از چه‌جایی به‌دست آورند. این سازمان هم‌چنین افزوده‌است که زمین‌لرزه‌های پسین در ولایت/استان هرات، فاجعه‌ی دگری در کنار فاجعه‌ی عمیق فقر و گرسنگی در افغانستان را رقم زده‌است. این زمین‌لرزه‌های که شمار آسیب‌دیدگان آن‌ها به‌صورت مجموعی به بیش‌تر از چند ده‌هزار تن می‌رسد؛ در دو هفته‌ی گذشته زیان‌های جبران‌ناپذیر به باشندگان هرات وارد آورده‌است.
در چهار دهه‌ی جنگ و بحران در افغانستان؛ طبقات فرودست اجتماعی، به‌دلیل ضعف و ناتوانی و نداشتنِ نماینده‌ای که از احوال اقتصادی آن‌ها آگاه باشد و بخواهد که از آن محافظت کند، آسیب‌های بی‌شماری دیده‌اند. شگفتی این‌جاست که به‌رغم همین بحران وحشت‌آورِ اقتصادی‌ای که دامن‌گیر این کشور بوده‌است و فقر عمیقی که میلیون‌ها تن در معرض گرسنگی مرگ‌بار قرار داده‌است؛ بازی‌گران بازی قدرت این کشور، هرگز نپذیرفته‌اند که برنامه‌ی آن‌ها و قیام و شورش آن‌ها، شورشی برعلیه گرسنگی‌است. چه‌بسا این بازی‌گران، تنزیل حرکت و جریان خود می‌دانستند که بپذیرند از بی‌نانی به‌ستوه آمده و اکنون برعلیه آن دست به‌کار شده‌اند.
این درحالی‌ست که گرسنگی، واقعی‌ترین مسئله و معضلی‌ست که یک جامعه‌ی انسانی می‌تواند با آن درگیر باشد. در افغانستان چهار دهه‌ی اخیر، مهم‌ترین نقش را در میدان سیاست، بازی‌گران باورمند به اسلام سیاسی بازی کرده‌اند؛ آنانی‌که مهم‌ترین هسته و انگیزه‌ی شورش‌های‌شان را «جهاد» و پیاده کردنِ شریعت در کشور و جلوگیری از کفر و فحشا خوانده‌اند؛ اما این بازی‌گران ندانسته‌اند که چنان‌چه عطار در «مصیبت‌نامه» به‌درستی آورده‌است؛ «اسمِ اعظم» خداوند نان است، و اگر گرسنگی در ملکی بی‌داد کند و سایه و دامن سایه‌اش را بیش‌تر و بیش‌تر بگسترد، آن‌گاه جماعت گرسنگان و لشکرِ بی‌نان‌ها، پای موعظه‌های مدرسان و ملاها نخواهند نشست و برای جمع کردن بساط این گرسنگی‌ها، به‌حتم به کاری دست خواهند یازید.
تلویزیون دیار از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.