واسیلی نبنزیا، نماینده‌ی همیشگی روسیه در سازمان ملل متحد در نشست شورای امنیت این سازمان خواستار گفت‌وگوی جامعه‌ی جهانی با طالبان، بدون «فشار و باج‌خواهی» شد.
او گفت: «ما از تلاش‌های بی‌ثمر برخی اهداکنندگان غربی متاسفیم که همچنان می‌کوشند طالبان را تحت فشار خفه‌‌کننده قرار دهند و با زبان ضرب‌الاجل با این گروه سخن می‌گویند، در حالی که همزمان هرگونه تلاش، از جمله از طریق ملل متحد برای برقراری تعامل مبتنی بر اعتماد را با طالبان سد می‌کنند.»
نبنزیا افزود که پس از سقوط دولت جمهوری، برخی از «غربی‌ها» گمان می‌بردند که افغانستان سریعاً فرو می‌پاشد، اما طالبان، «برخلاف گذشتگان»، منتظر کمک غربی‌ها نماند و گزینه‌ی همکاری منطقه‌ای را برگزید.
نماینده‌ی همیشگی روسیه در ملل متحد گفت که طالبان بر کشوری فرمان می‌راند که دو دهه به حمایت‌های بین‌المللی وابسته بود، در «بی‌ثباتی» قرار داشت و تحت کنترول نیروهای ایالات متحده و ناتو بود؛ نیروهایی که به گفته‌ی او، حضورشان به شکل «ننگین و شتاب‌زده» پایان یافت.
نبنزیا تاکید کرد که اهداف طالبان روشن هستند و این گروه می‌خواهد افغانستان مستقل، آزاد، باثبات و شکوفا بنا کند که در صلح با همسایگانش به سر ببرد. او گفت که این اهداف در برنامه‌ی توسعه‌ی ملی 5 ساله‌ی طالبان نیز گنجانده شده است.
واسیلی نبنزیا خاطرنشان کرد که با توجه به حجم تهدیدها و مشکلاتی که «طی سال‌ها انباشته شده‌اند»، روند بازسازی افغانستان زمان‌بر خواهد بود.
او گفت که باید یک رویکرد واقع‌بینانه و جامع در قبال [طالبان] اتخاذ شود که مولفه‌های آن شامل مشارکت سازنده‌ی جامعه‌ی جهانی در افغانستان و پرهیز از معیارهای دوگانه است.
نبنزیا افزود: «خوشحال‌کننده است که شماری از همکاران عمل‌گرای غربی نیز به نقص سیاست فشار پی برده‌اند و در جهت ازسرگیری کمک‌های گسترده‌ی انسانی و توسعه‌ای حرکت می‌کنند.»
نماینده‌ی روسیه امریکا را به «سیاسی‌سازی» فعالیت کمیته‌ی تحریم‌های طالبان شورای امنیت ملل متحد متهم کرد که به گفته‌ی او، «به هیچ وجه قابل دفاع نیست.»
