بنیاد اکثریت فمینیستی که در راستای برابری جنسیتی، عمدتاً در امریکا فعالیت می‌کند، اقدام‌های طالبان در افغانستان را «لکه‌ای» بر دامان بشریت خوانده است.
این بنیاد با استناد به آماری، گفت که طالبان از زمان بازگشت خود به قدرت، تا کنون بیش از یک‌هزار و 200 تن را شلاق زده است که دست‌کم 200 تن آن‌ها زن بوده‌اند. به گفته‌ی بنیاد اکثریت فمینیستی، این مجازات‌ها بدون انجام روندهای عادلانه‌ی دادرسی اجرا می‌شوند و دادستانی‌های طالبان از متهمان «اعترافات اجباری» می‌گیرند.
در بیانیه‌ی این بنیاد آمده که متهمان حتی به وکیلان مدافع نیز دسترسی ندارند.
بنیاد اکثریت فمینیستی تاکید کرد که شلاق زدن، امر پراکنده نیست، بلکه بخشی از کارزار «سازمان‌یافته‌ی سرکوب» است که با هدف «ایجاد ترس، واداشتن به اطاعت و عادی‌سازی ایدئولوژی افراطی» طالبان طراحی شده است.
این بنیاد در بیانیه‌ی روز گذشته‌ی خود گفت که ارقام واقعی افرادی که شلاق زده شده‌اند خیلی بیشتر از آمار رسمی‌اند که به دلیل «سانسور رسانه‌ای و موارد گزارش‌نشده»، کمتر بازتاب یافته‌اند.
یافته‌های تلویزیون دیار از خبرنامه‌های دادگاه عالی طالبان نشان می‌دهند که این گروه از ماه حمل تا کنون، 286 تن را شلاق زده است که 42 تن آن‌ها زن بوده‌اند.
بنیاد اکثریت فمینیستی گفت که اقدام‌های عملی جامعه‌ی جهانی، به رغم نکوهش‌های لفظی، اندک بوده‌اند. این نهاد برای پایان وضعیت کنونی، پیشنهاد داده تا طالبان در قبال «کرده‌های خود که به شدت غیر انسانی‌اند» پاسخ‌گو ساخته شوند و همچنین آپارتاید جنسیتی به رسمیت شناخته شود.
بر بنیاد این بیانیه، امروز در افغانستان، میدان‌های ورزشی به جایی برای ایجاد ترس، تحقیر افراد و بی‌رحمی مبدل گشته‌اند.
در بیانیه آمده که شلاق‌زدن لایه‌ی تازه‌ای به شرایط وخیم زنان که هم اکنون از آموزش محروم هستند، نمی‌توانند وارد بیشتر حوزه‌های شغلی شوند و دایماً زیر نظارت قرار دارند، می‌افزاید.
در این بیانیه از مادر 38 ساله که دارای هفت فرزند است و به دلیل حضور در اماکن عمومی بدون محرم، شلاق خورده است، نقل شده: «مرا به یک مکان عمومی بردند، سرم را پوشاندند و در برابر همه شلاق زدند. وقتی از آن‌جا بیرون شدم، حتی نزدیک‌ترین دوستانم با من متفاوت رفتار می‌کردند. به من برچسب می‌زدند. با نفرت با من صحبت می‌کردند.»
یک دختر ۲۲ ساله، به دلیل سوار شدن در موتری همراه پسرکاکایش برای رفتن به یک مرکز صحی بازداشت شد. او مجبور شد به اتهام «دروغین رابطه‌ی نامشروع» اعتراف کند. این دختر در برابر خانواده و همسایگانش ۳۰ ضربه شلاق خورده است. او گفت: «خواهر کوچکم آن‌جا بود. همیشه می‌گفت من الگوی او هستم. او را دیدم که وسط مردم گریه می‌کرد. آن لحظه مرا شکست.»
به گفته‌ی بنیاد اکثریت فمینیستی، طالبان با اجرای این اعمال در برابر مردم، قصد دارد «بی‌رحمی» را عادی جلوه دهند و جامعه‌ای را بنا کند که در آن، ترس جای قانون را می‌گیرد.
برخی از باشندگان می‌گویند شلاق‌زدن به رویدادی «عادی» بدل شده است و مردم برای تماشای آن گرد هم می‌آیند.
به گفته‌ی این بنیاد، این عادی‌سازی خشونت موجب می‌شود کسانی که ممکن است در برابر آن مقاومت کنند، خاموش بمانند و ناچار به تسلیم در برابر قوانین «واپس‌گرای» طالبان شوند.
