پس از پنج روز درگیری مرزی میان تایلند و کمبودیا که دست‌کم ۳۵ کشته و بیش از ۲۵۰ هزار آواره برجای گذاشت، دو کشور با میانجی‌گری مالزیا به توافق آتش‌بس فوری و بدون قید و شرط دست یافتند. این توافق در نشست ویژه‌ای به میزبانی انور ابراهیم، نخست‌وزیر مالزیا، و با حضور ناظران بین‌المللی از جمله امریکا و چین در کوالالامپور اعلام شد.
رهبران تایلند و کمبودیا در بیانیه‌ی مشترک پایان نشست، بر ضرورت بازسازی اعتماد، بازگشت آوارگان و آغاز گفت‌وگوهای سیاسی برای حل اختلافات مرزی تاکید کردند و گفتند که آتش‌بس از نیمه‌شب به وقت محلی اجرایی خواهد شد.
در حالی‌که این توافق نقطه‌ی عطفی برای دیپلوماسی منطقه‌ای آسه‌آن به‌شمار می‌رود، تحلیل‌گران یادآور شده‌اند که پیشنهاد پیشین ترمپ برای میانجی‌گری در این بحران، از سوی طرفین درگیری جدی گرفته نشد. منابع بین‌المللی گزارش دادند که هر دو کشور ترجیح دادند روند صلح را در چارچوب آسه‌آن و با نقش محوری مالزیا پیش ببرند تا از حساسیت‌های سیاسی ناشی از ورود مستقیم قدرت‌های فرامنطقه‌ای پرهیز کنند.
حضور نمایندگان امریکا و چین در نشست کوالالامپور، هرچند نشان‌دهنده‌ی علاقه قدرت‌های بزرگ به ثبات در جنوب شرق آسیاست، اما اعتبار توافق به‌طور کامل به مالزیا و تلاش‌های دیپلوماسی منطقه‌ای آسه‌آن نسبت داده شد. این تحول، به گفته‌ی ناظران، نشان می‌دهد که بحران‌های منطقه‌ای بیش از گذشته به راه‌حل‌های بومی و کارشیوه‌های همکاری منطقه‌ای متکی شده است.
نزاع‌های مرزی میان تایلند و کمبودیا سابقه‌ای طولانی دارد و عمدتاً بر سر مالکیت و کنترول مناطق اطراف معابد تاریخی، به‌ویژه معبد «پره‌ویهار»، متمرکز بوده است. این اختلاف‌ها از دهه‌ی ۱۹۵۰ تاکنون چندین بار به درگیری‌های مسلحانه منجر شده و هر بار با میانجی‌گری آسه‌آن یا سازمان ملل فروکش کرده، اما هرگز به‌طور کامل حل نشده است. تنش‌های پسین شدیدترین موج خشونت میان دو کشور در بیش از یک دهه‌ی گذشته محسوب می‌شود.
