در حالی‌که طالبان روز شنبه (17 جوزا) را نخستین روز عید قربان اعلام کرده، منابع در دست کم ۷ ولایت افغانستان به تلویزیون دیار گفتند که شهروندان، امروز را عرفه دانسته و روزه گرفتند.
منابع به دیار افزودند که مردم در این ولایات، با نادیده‌گرفتن تقویم اعلام‌شده از سوی طالبان، پنج‌شنبه را «نهم ذی‌الحجه» دانسته و طبق آموزه‌های اسلامی، که روزه عرفه را برای مسلمانانی‌که در مراسم حج اشتراک نمی‌کنند، دارای پاداش زیاد می‌دانند، روزه گرفته‌اند.
این گروه پیش از این نیز عید فطر را یک روز زودتر از عربستان سعودی و شماری از کشورهای اسلامی دیگر اعلام کرده بود؛ اقدامی‌که با واکنش‌های خاموش مردم همراه شد. بسیاری از شهروندان ضمن اشتراک در نماز عید، همچنان روزه‌های خود را نشکستند.
این رفتارها به باور برخی، می‌توانند به‌عنوان «ایستادگی نرم» در برابر سیاست‌های طالبان تعبیر شوند. ایستادگی‌ای در چارچوب نافرمانی‌های مدنی، بدون اعلام علنی اما به‌گونه‌ی معنادار صورت می‌گیرد.
این در حالی‌ست که اخیراً، مولوی عبدالقاهر، امام مسجد آرامگاه منسوب به «حضرت علی» در مزارشریف، اختلاف طالبان با جهان اسلام بر سر تعیین روز عید را «ناروا» خوانده و با استناد به نظر امام ابوحنیفه تاکید کرد که رویت ماه در یک کشور برای تمامی کشورهای اسلامی معتبر است. او گفت اگر ماه در هر نقطه‌ای دیده شود، سایر کشورها نیز باید آن را بپذیرند.
با آن‌که طالبان نشان داده است که اعتراض علنی عالمان دینی و مردم عامه‌ی افغانستان را «به‌شدت» سرکوب می‌کند، اما مردم به «اعتراضات خاموش» خود ادامه می‌دهند.
پیش از این، نداء محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی طالبان، در سخنانی از بی‌اعتنایی شماری از دانش‌آموزان و دانشجویان انتقاد کرده و گفته بود که برخی از آن‌ها «عمداً به او سلام نمی‌دهند.»
در تاریخ بسیاری از کشورهایی که تحت سلطه‌ی حاکمان استبدادی قرار داشته‌اند، نافرمانی‌های مدنی از سوی مردم، نویسندگان و اندیشمندان، شیوه‌ای رایج برای ابراز مخالفت با سیاست‌های رسمی حکومت‌ها بوده است.
