پژوهش‌گران دانشگاه تورنتوی کانادا، دیروز (چهارشنبه، 7 جوزا)، پژوهشی را در مجله‌ی «ساینس ادونسد» منتشر کردند که به بررسی رضایت مردم افغانستان از زندگی‌شان در مراحل پایانی جنگ در این کشور و دوره‌ی پس از آن می‌پردازد. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که بیشتر شهروندان افغانستان در شرایطی «بدتر از مرگ»، زندگی می‌کنند.
این پژوهش نشان می‌دهد که شهروندان افغانستان در سال 2019 پایین‌ترین میانگین امتیاز رضایت از زندگی (2.38) را داشتند، در سال 2022 اما این رقم، به تاریخی‌ترین حد خود (1.28) کاهش یافت. این میزان، پایین‌ترین عدد ثبت‌شده در میان همه‌ی کشورها دانسته می‌شود.
برای دست‌یابی به این نتایج، پژوهش‌گران از چهارهزار و 128 تن خواستند تا به یک سلسله پرسش‌هایی‌که میزان رضایت آن‌ها از زندگی را می‌سنجیدند، بین 0 تا 10 نمره بدهند.
در مقیاس رضایت از زندگی، برخی عدد دو را «نقطه‌ی خنثی» می‌دانند؛ به این معنی که زندگی و مرگ به یک اندازه قابل قبول است. اعداد پایین‌تر از آن، نشان می‌دهد که مرگ، مطلوب‌تر از زندگی است.
نتایج این مطالعه، با ادبیات درگیری‌های مسلحانه همسو است. ادبیات این حوزه نشان می‌دهند که نبود جنگ، به‌تنهایی ضامن صلح پایدار و رفاه در یک جامعه نیست. بسیاری از جوامع، پس از جنگ، در نهایت دوباره درگیر خشونت و جنگ می‌شوند.
در پژوهش آمده که اقدام‌های طالبان احتمالاً دلیل آن است که در سال ۲۰۲۲، زنان کاهش بیشتری در رضایت از زندگی نسبت به مردان گزارش دادند. این گروه محدودیت‌های شدیدی بر آموزش، اشتغال و گشت‌وگزار و زنان ایجاد کرده است.
در ادامه آمده: «با کاهش کمک‌های مالی به افغانستان و فروپاشی نهادهای داخلی، رژیم طالبان در موقعیت بسیار ضعیفی برای مقابله با بحران‌های سال ۲۰۲۲، مانند زلزله، خشک‌سالی و همه‌گیری کرونا، قرار داشت. این وضعیت احتمالاً دلیل آن است که ساکنان مناطق روستایی کاهش بیشتری در رضایت از زندگی نسبت به مناطق شهری گزارش دادند، زیرا منابع کم به درستی به روستاها اختصاص نیافت.»
با این حال، چالش‌های سال ۲۰۲۲ نشان دادند که آن سال برای همه‌ی مردم افغانستان دشوار بود و احتمالاً آن‌ها را از داشتن امید به آینده‌ای شادتر و مسالمت‌آمیز ناامید کرد. بدون امید، مردم ممکن است احساس کنند هدفی برای تلاش ندارند و این خود نارضایتی از زندگی را تشدید می‌کند.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که سطح رضایت از زندگی در مردم افغانستان همواره پایین بوده، اما در مراحل پایانی جنگ و به‌دنبال آن، تسلط طالبان، تاثیرات زیان‌باری بر آن‌ها داشته است.
کاهش سطح رضایت با روی‌کار آمدن طالبان، بر این انتقاد صحه می‌گذارد که تلاش‌هایی‌که در طی 20 سال حضور ناتو در افغانستان، در راستای بهبود زندگی مردم انجام شدند، دست‌کم در کوتاه‌مدت، در برابر بحران‌های طبیعی و انسانی سال 2022 دوام نیاوردند.
