در حالی که افغانستان همچنان در پیچ‌وخم بحران‌های سیاسی و امنیتی دست‌وپا می‌زند، دبیرکل ملل متحد از تلاش‌ها برای تدوین یک «نقشه‌ی راه سیاسی» برای آینده‌ی افغانستان خبر می‌دهد.
دبیر کل سازمان ملل گفته، این نقشه‌ی راه که قرار است تعامل هماهنگ و ساختاریافته بین جامعه‌ی جهانی و مقامات طالبان را «تسهیل» کند، از سوی دبیرخانه‌ی سازمان ملل و هیات معاونت این سازمان در افغانستان (یوناما) در حال تدوین است.
این در حالی‌ست که ارزیابی مستقل فریدون سینرلی اوغلو، هماهنگ‌کننده‌ی ویژه‌ی ملل متحد برای افغانستان به شورای امنیت، نیز نقشه‌ی راهی برای تعامل هماهنگ، منسجم و ساختاریافته با طالبان را پیشنهاد کرده بود که بخشی از آن، معرفی فرستاده‌ی خاص سازمان ملل متحد برای افغانستان بود. چیزی که تطبیق آن نقشه‌ی راه را از ابتدا با مانع روبه‌رو کرد.
طالبان در واکنش به آن، بخش‌هایی از آن‌را «تا حدی خوب» خواند، اما پیشنهاد انتصاب فرستاده‌ی خاص برای افغانستان را «غیر قابل قبول و غیر ضروری» خواند. این گروه تاکید کرد که ترجیح می‌دهد مسائل بدون «واسطه‌های جدید» حل شوند.
علاوه بر این، طالبان استدلال کرد که انتصاب چنین نماینده‌ای می‌تواند به معنای دخالت خارجی در امور داخلی افغانستان باشد.
بخش‌های دیگر این نقشه راه شامل پایبندی طالبان به تعهدات جهانی افغانستان و آغاز گفت‌وگوهای ملی برای تشکیل «حکومتی فراگیر» بود؛ اما طالبان به هیچ‌یک از این موارد تمایلی نشان نداد.
حالا مشخص نیست، که نقشه‌ی راه در حال تدوین که دبیرکل ملل متحد از آن در گزارش‌اش سخن گفته، چیست و چه تفاوتی با پیشنهادهای فریدون سینرلی اوغلو خواهد داشت.
در این گزارش همچنان در مورد زمان نهایی‌شدن این نقشه‌ی راه چیزی نیامده‌است.
این موضوع در حالی مطرح شده که وضعیت سیاسی افغانستان همچنان در بحران عمیقی فرو رفته است؛ طالبان با تسلط بر قدرت، محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای بر زنان و مخالفان اعمال کرده، در حالی که جامعه‌ی جهانی در پی راهی برای تعامل با این گروه است. در چنین شرایطی به باور بسیاری، موفقیت هر تلاشی وابسته به انعطاف طالبان و اراده و اجماع جهانی در مورد اففانستان است، چیزی که دست کم تاکنون به چشم نمی‌خورد.
