وزارت امور خارجه و توسعهی بینالمللی بریتانیا امروز بیانیهی مشترک نشست فرستادگان و نمایندگان ویژهی کشورهای گروه 7+ در بارهی افغانستان را که به روز دوشنبه در شهر ژنو سویس برگزار شد، منتشر کردهاست.
در این بیانیهی مشترک، از تصمیم طالبان برای ممنوعیت حضور زنان و دختران در انستیتوتهای طبی و حملات «هراسافگنی» اخیر در افغانستان «به شدت» ابراز نگرانی شده و بر لزوم «لغو فوری» سیاستهای «تبعیضآمیز» طالبان و اجرای قطعنامهی ۲۷۲۱ شورای امنیت تاکید شده است. همچنین، شرکتکنندگان بر لزوم دستیابی به ثبات پایدار از طریق «گفتوگوی ملی» و ایجاد یک «نظام همهشمول» برای افغانستان تاکید کردهاند.
در این نشست که جزو نشستهای اصلی و روتین گروه 7+ به شمار نمیرفت و بهطور ویژه بر وضعیت افغانستان متمرکز بود، فرستادگان و نمایندگان ویژهی کانادا، اتحادیهی اروپا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، جاپان، ناروی، کوریای جنوبی، سویس، ترکیه، بریتانیا و ایالات متحدهی امریکا شرکت کرده بودند و معاون هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، گزارشگر ویژهی حقوق بشر این سازمان و نمایندگان بانک جهانی و سازمان همکاری اسلامی نیز به عنوان ناظر در آن حضور داشتند.
در بیانیه آمدهاست که شرکتکنندگان از تصمیم پسین طالبان در بارهی ممنوعیت حضور زنان و دختران در انستیتوتهای طبی «به شدت» ابراز نگرانی کردند. در بیانیه همچنان افزوده شده که این ممنوعیت که در ادامهی سیاستهای «تبعیضآمیز» طالبان در چارچوب «قانون امر به معروف و نهی از منکر» وضع شده، عواقب «فاجعهباری» برای سلامت و بهداشت عمومی، بهویژه مادران، نوزادان و کودکان به همراه دارد. بیانیه اضافه کرده که این تصمیمات نه تنها «نظام بهداشت شکنندهی افغانستان» را بیشتر تضعیف میکند، بلکه «نقض آشکار» حقوق زنان و دختران و حق دسترسی به آموزش و زندگی برابر است.
شرکتکنندگان این نشست همچنان خواستار «لغو فوری» این سیاستهای «غیرقابل پذیرش» شدهاند.
شرکتکنندگان همچنین از حملات «هراسافگنی اخیر» در کابل و دیگر نقاط افغانستان ابراز نگرانی کرده و بر تهدید مداوم گروههای «هراسافگن» برای امنیت افغانستان تاکید کردهاند. در بیانیه آمدهاست که اگرچه تلاشهای طالبان برای پیکار با تهدیدات «داعش خراسان» مورد توجه قرار گرفته، اما بر لزوم اجرای کامل قطعنامهی ۲۵۹۳ شورای امنیت سازمان ملل در خصوص مبارزه با هراسافگنی تاکید شدهاست.
نمایندگان همچنین هشدار داده اند که حضور گروههای هراسافگن در افغانستان، که قادر به برنامهریزی و اجرای حملات داخلی و فرامرزی هستند، همچنان «تهدیدی جدی» برای ثبات منطقه است.
در این نشست همچنین تاکید شده که دستیابی به ثبات پایدار در افغانستان تنها از طریق یک «گفتوگوی ملی معتبر و فراگیر» امکانپذیر است. همچنین ایجاد نظم قانون اساسی با نظامی سیاسی که نمایندهی تمامی اقشار جامعه باشد، و پابندی افغانستان به تعهدات جهانی از شروط بنیادین برای آیندهای پایدار خوانده شدهاست.
در این نشست همچنان بر تعهد جامعهی جهانی به حمایت از مردم افغانستان و تلاش برای صلح و ثبات پایدار در این کشور تاکید شدهاست.
از سوییهم، شرکتکنندگان بر اجرای قطعنامهی ۲۷۲۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد تاکید کردند که به ارزیابی مستقل وضعیت افغانستان اشاره دارد و از دبیرکل سازمان ملل میخواهد که فرستادهی ویژهای برای پیشبرد فرایند صلح و ثبات بلندمدت در افغانستان تعیین کند.
در بیانیه همچنین آمده که در این نشست، از تلاشهای سازمان ملل، از جمله فرایند دوحه، و اقدامات نهادهایی نظیر یوناما، بانک جهانی، و سازمانهای غیردولتی که به بحران انسانی و اجتماعی در افغانستان رسیدگی میکنند، ستایش شدهاست. شرکتکنندگان تاکید کرده اند که حضور سازمانهای غیردولتی بینالمللی برای کمکهای بشردوستانه و همکاری میان این سازمانها و سازمانهای محلی در این زمینه ضروری است.
نشست همچنان بر ادامهی کمکرسانی به مردم افغانستان، بهویژه گروههای آسیبپذیر شامل زنان، کودکان، خانوادههای تحت سرپرستی زنان و اقلیتهای مذهبی و قومی، تاکید کردهاست.
شرکتکنندگان از همکاری با کشورهای همسایه و منطقه برای پیکار با تهدیدهایی نظیر هراسافگنی و مهاجرت غیرقانونی که از افغانستان ناشی میشود، استقبال کردهاند. همچنین از تلاشهای کشورهای «مسلماننشین» و سازمان همکاری اسلامی در دفاع از حقوق زنان و دختران افغان قدردانی کرده و آنها را بر «ادامهی تعامل» با طالبان تشویق کردند.
در پایان این نشست همچنان از دولت سویس برای میزبانی این نشست و فراهم آوردن فرصت گفتوگو سپاسگزارس شدهاست و شرکتکنندگان تاکید کردهاند که این گروه از فرستادگان و نمایندگان، بهزودی نشستهای دیگری نیز برگزار خواهند کرد.
گروه ۷ متشکل از هفت کشور صنعتی پیشرفته (شامل ایالات متحدهی امریکا، کانادا، بریتانیا، آلمان، فرانسه، ایتالیا و جاپان) است که به طور منظم برای بحث و تصمیمگیری در مورد مسائل اقتصادی، سیاسی و جهانی گرد هم میآیند. این کشورها عمدتاً دارای اقتصادهای بزرگ و اثرگذار هستند و نقش مهمی در سیاست جهانی ایفا میکنند.
از اوایل دههی ۲۰۰۰ اما گروه جی7 تصمیم گرفت که به منظور انعطاف بیشتر در برخورد با چالشهای جهانی و تقویت همکاریها، علاوه بر اعضای اصلی، کشورهای دیگری که نقش مهمی در مسائل جهانی دارند، اما عضو اصلی جی7 نیستند، نیز بهطور موقت یا دائم در نشستهای این گروه شرکت کنند.
