ملا هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان در تازهترین فرمان خود دروازههای انستیتوتهای دولتی و خصوصی صحی را بر روی دختران و زنان در افغانستان بست، اقدامی که واکنش های داخلی و خارجی تندی را برانگیخته و منتقدان میگویند «حملهی دگری» به حقوق زنان افغانستان است.
درحالیکه کارزار شانزدهروزهی جهانی برای محو خشونت علیه زنان در جهان ادامه دارد، حقوق زنان افغانستان با گونهای دگری از خشونت ساختاری روبهرو شده است. وزارت صحت عامه ی رژیم طالبان دیروز (دوشنبه، ۱۲ قوس) در نشستی با روسای انستیتوتهای دولتی و خصوصی صحی گفته است که بر اساس فرمان جدید هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان دروازههای انستیتوتهای صحی بر روی دختران و زنان در افغانستان نیز بسته شدهاست.
سهیلا که دانشجوی سال اول رشتهی قابلهگی در یکی از انستیتوتهای شهر کابل است در مورد تصمیم جدید طالبان به تلویزیون دیار میگوید: «همین لحظه یگانه چیزی را که احساس میکنم عقده و بغض است. دقیقاً احساس کسی را دارم که عزیز خود را از دست داده و در خانهاش ماتم برپاست. از روزی ترس دارم که دختران و زنان حتا اجازهی بیرون شدن از خانه را نداشته باشند. کاملاً در یک تاریکی بند ماندهایم که هیچ راهی برای نجات وجود ندارد. نمیدانم آخر ما چی خواهد شد؟»
مژگان فراجی، خبرنگار و فعال حقوق بشر در واکنش به این تصمیم طالبان به تلویزیون دیار میگوید: «طالبان ضد علم، تمدن، آگاهی، زن و بشریت بوده و این چیزیست که اضافهتر از سه سال برای مردم افغانستان در عمل ثابت شده است.»
فراجی در ادامه میافزاید: «طالبان از روزی که دوباره بر سرنوشت مردم افغانستان حاکم شده است تاکنون بیش از ۷۰ فرمان برای محدود کردن زنان صادر کرده و این نشانگر آن است که هرقدر جامعه جهانی برای طالبان فرصت تغییر را بدهد، طالبان تغییر نمیپذیرد، زیرا ماهیت آنان ضد دانش است.»
از سوی هم شماری دیگر از زنان معترض میگویند که رژیم طالبان حق تحصیل، کار و حتا زندگی کردن را از زنان و دختران در افغانستان گرفته است.
به باور زنان معترض، این تصمیم رژیم طالبان بحران «کمبود پزشکِ زن» و پرستار را در افغانستان افزایش خواهد داد.
طالبان تا کنون در بارهی این تصمیم و دلایل آن وضاحت ندادهاست.
حاکمیت طالبان تاکنون به درخواستهای جهانی برای رعایت حقوق بشر، بهویژه حقوق زنان در افغانستان، اعتنایی نکرده است. اکنون پرسش بنیادین این است که آیا طالبان از تصمیم اخیر خود مبنی بر ممنوعیت تحصیل زنان و دختران در انستیتوتهای طبی عقبنشینی خواهد کرد؟ پرسشی که تنها گذر زمان پاسخ آن را روشن خواهد ساخت.