یک خبرنگار «گمنام» زن افغانستان که تحت حاکمیت طالبان زندگی می‌کند، برنده‌ی جایزه‌ی سالانه‌ی «خبرنگار جوان» بنیاد تامسون شده است.
«کلمبیا ژورنال ریویو» در گزارشی نگاشته است که این خبرنگار در رقابت با دو خبرنگار زن پاکستانی موفق شد جایزه‌ی ام‌سال بنیاد تامسون را به‌خود اختصاص دهد.
این خبرنگار زن که از او در این گزارش با نامِ مستعار «مریم» یاد شده است، یکی از معدود خبرنگاران زن باقی‌مانده در افغانستان است که مشکلات و چالش‌های فراروی زنان افغانستان را پوشش و بازتاب می‌دهد.
این خبرنگار که در افغانستان زندگی می‌کند، بخاطر محافظت از هویت خود و خطراتی که زندگی زیر سایه‌ی حاکمیت طالبان برای خبرنگاران و خصوصاً خبرنگاران زن مواجه می‌کند حتا نتوانست در مراسم دریافت این جایزه به‌صورت روی‌خط (آنلاین) هم حضور یابد.
این خبرنگار در مورد ادامه‌ی این کار پُر مخاطره در سرزمینی که طالبان درس و کار را برای زنان ممنوع کرده‌اند می‌گوید که خبرنگاری و بازتاب رنج‌های زنان افغانستان برای او فقط «کار» نیست، بلکه «مسئولیت» است.
او افزوده است که اگرچه از «انجام دادن کارش» نمی‌ترسد، ولی هماهنگی برای مصاحبه‌ها و گفت‌وگوها و در خفا نگه‌داشتن هویت‌اش «کار بسیار دشواری» است و باوجود کمک برادرش، نمی‌تواند مطمئن باشد که منابعِ او هویتش را فاش نخواهند کرد.
هنگامی‌که مطالب آماده‌شده منتشر می‌شوند، او تمامی آثار گزارش یا مطلب خود را از گوشی پاک می‌کند تا مدرکی بر علیه خود در گوشی خود نداشته باشد. طالبان هرگاه خواسته‌اند گوشی‌های مردم را ذره‌ذره بررسی کرده و به حریم خصوصی آن‌ها تجاوز کرده‌اند.
او این «محکومیت گم‌نامی» را برای خود دشوار می‌خواند؛ او می‌گوید که خانواده، دوستان و هم‌درسان او هیچ‌کس نمی‌داند که او اینک یک خبرنگار است. او می‌گوید کاش می‌توانست به دوستان و خانواده‌ی خود بگوید که چه کار می‌کند و «آزادانه» به‌عنوان یک خبرنگار کار کند.
گفتنی‌ست که این خبرنگار یگانه خبرنگار زنی نیست که خطرها و هزینه‌های گرانی را که خبرنگاری در قلم‌رو طالبان به‌همراه می‌آورد به‌جان خریده و به کار خود که بازتاب تاریخِ تلخی‌ست که بر زنان و مردان این کشور تحمیل شده‌اند، ادامه می‌دهد. ده‌ها خبرنگار گمنام دگر نیز در کابل و شهرهای دگر کشور و در «محدودترین» شرایط به گزارشِ چندوچون «واقعیت» ادامه می‌دهند.
