ادریس رحمانی، پژوهش‌گر روابط بین‌الملل با نشر پُستی در حساب فیسبوک خود نگاهی به حمله‌ی شب گذشته‌ی ایران به اسرائیل انداخته است. رحمانی می‌نویسد که ایران «مجبور» به حمله بود و در غیر این‌صورت در چشم متحدان خویش یک «ببر کاغذی» به‌نظر می‌رسید. او افزوده است که نه ایران و نه اسرائیل هیچ‌کدام سر آغاز یک جنگ تمام‌عیار را ندارند و اگر این‌گونه بود اسرائیل در فاصله‌ی چند ساعت دست به حملات تلافی‌جویانه‌ی مقابل به خاک ایران می‌زد.
او افزوده است که اعلامیه‌ی بلافاصله‌ی ایران در مورد پایان عملیات نشان‌دهنده‌ی همین مجبوریت نظامی و سیاسی تهران است. او هم‌چنین می‌نویسد که درخواست اسرائیل برای تشکیل یک جلسه‌ی اضطراری در شورای امنیت سازمان ملل متحد نشان می‌دهند که تل‌آویو می‌خواهد قبل از واکنش نظامی دریابد که چه کشورهایی خواهان تغییر رژیم در ایران و چه کشورهایی مخالف این تغییر هستند.
این تحلیل‌گر روابط بین‌المللی می‌افزاید که کشیدن پای ایران به یک جنگ فرسایشی برای اسرئیل و امریکا منفعت بیشتری خواهد داشت. به باور او جنگ فرسایشی امنیت جهانی را تهدید نخواهد کرد و درنتیجه بسیاری از کشورهای مجبور به واکنش نخواهند شد. مضاف بر این، رحمانی می‌آورد که در جنگ فرسایشی ایران مجبور به رو کردن تسلیحات و امکانات نظامی‌ای خواهد شد که برای بیشتر از چهار دهه پنهان کرده است.
افزون بر این موارد رحمانی باورمند است که جنگ فرسایشی اعتبار سیاسی و بین‌المللی ایران را صدمه زده و این کشور را زیر ذره‌بین قضاوت متحدانش قرار خواهد داد. در کنار این‌که باعث ورشکستگی اقتصادی ایران و افزایش احتمال فروپاشی جمهوری اسلامی نیز خواهد شد.
این آگاه امور دیپلماتیک می‌افزاید که یکی از واکنش‌های ممکن از سوی اسرائیل عملیات متقابل موشکی است که جنگی نیمه‌گرم و نیمه‌سرد را آغاز خواهد کرد و اگر عملیات اسرائیل موفق‌تر از عملیات ایران باشد؛ آن‌گاه ایران دوباره در تنگنای به‌رخ کشیدن قدرت نظامی خود قرار خواهد گرفت. او احتمال تکرار عملیات نامتقارنی چون جنگ غزه را نیز کم دانسته و نوشته است که در این صورت ایران از همدردی جهانی برخوردار خواهد شد.
با این وجود او در پایان این تحلیل افزوده است که در دنیای سیاست همه‌ی گزینه‌ها در حدودی متحمل‌اند و به‌هیچ رو نمی‌توان راهکاری را کاملاً منتفی شمرد.
