ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهوری اوکراین، گفت که «وعده‌ی پوتین» مبنی بر عدم حمله به زیرساخت‌های انرژی اوکراین «کاملاً با واقعیت در تضاد است.» وی اظهار داشت که تنها چند ساعت پس از گفت‌وگوی تلیفونی بین پوتین وترمپ، ۱۵۰ پهپاد به سوی کشورش، پرتاب شده که تاسیسات انرژی و زیرساخت‌های ملکی، از جمله یک بیمارستان در شهر سیومی، را هدف قرار داده‌اند.
زلنسکی تاکید کرد که با وجود ادعای پوتین مبنی بر «صدور دستور توقف حملات به زیرساخت‌های انرژی» اوکراین، شلیک پهپادها به مناطق وسیعی از جمله کی‌یف، ژیتومیر، سیومی، چرنی‌هیف، پولتاوا، خارکیف، کی‌رووگراد، دنی‌پروپتروفسک و چرکاسی، «نشان‌دهنده‌ی ادامه‌ی تهاجم نظامی روسیه است.»
این اظهارات زلنسکی در حالی مطرح می شوند که کاخ سفید نیز پیش‌تر اعلام کرده بود، ترمپ و پوتین در تماس تلیفونی، بر سر یک «آتش‌بس محدود ۳۰ روزه» در مورد حملات به زیرساخت‌های انرژی اوکراین توافق کرده‌اند.
کاخ سفید تاکید کرده بود که «مذاکرات برای دستیابی به یک توافق صلح گسترده‌تر فوراً آغاز خواهد شد.»
در سوی دیگر، وزارت دفاع روسیه نیز مدعی شده‌است که سیستم‌های دفاع هوایی این کشور ۵۷ پهپاد اوکراینی را بر فراز دریای آزوف و ولایت‌های مرزی کورسک و بریانسک، و همچنین مناطق اوریول و تولا ره‌گیری کرده‌اند.
این وزارت اضافه کرده که در منطقه‌ی کراسنودار، نزدیک شبه‌جزیره‌ی کریمه، که در سال ۲۰۱۴ توسط روسیه ضمیمه شده، حمله‌ی پهپادی اوکراین به یک انبار نفت منجر به آتش‌سوزی شده‌است.
از سوی دیگرزلنسکی که در یک نشست خبری در کنار الکساندر استوب، ربیس‌جمهوری فنلند سخن می‌گفت، اعلام کرد که قصد دارد با ترمپ در مورد جزئیات تماس وی با پوتین و اقدامات بعدی برای برقراری آتش‌بس، صحبت کند.
با این حال، بر بنیاد گزارش اسوشیتدپرس، پوتین در این گفت‌وگو از پذیرش آتش‌بس کامل ۳۰ روزه خودداری کرده و همچنان بر شروط خود برای صلح پافشاری می‌کند: اراضی های بدست آورده‌اش در این جنگ.
شروطی که کی‌یف آن‌ها را غیرقابل قبول می‌داند.
زلنسکی با تاکید بر اینکه واگذاری اراضی یکی از پیچیده‌ترین مسائل در مذاکرات آینده خواهد بود، گفت: «برای ما، خط قرمز، به رسمیت شناختن سرزمین‌های موقتاً اشغال‌شده‌ی اوکراین به‌عنوان بخشی از روسیه است. ما هرگز این را نخواهیم پذیرفت.»
وضعیت کنونی اوکراین و روسیه در میانه‌ی مذاکرات صلح، تصویری پیچیده‌ای از بیم و امید را به نمایش می‌گذارد. اوکراین، با وجود «خستگی از جنگ و خسارات سنگین»، به ایستادگی در برابر فشارها تاکید دارد.
در مقابل، روسیه، با تکیه بر دستاوردهای میدانی و شروط سخت‌گیرانه‌اش، همچنان در پی تحمیل اراده‌ی خود در میز مذاکره است.
