شورای امنیت سازمان ملل متحد با نشر گزارش تازه‌ای از فعالیتِ گسترده‌ای القاعده در افغانستانِ تحت اداره‌ی طالبان خبر داده‌است. براساس این گزارش رژیم طالبان هم‌چنان با گروه القاعده در ارتباط است و این گروه هشت اردوگاه تمرینی دگر را در داخل خاک افغانستان ایجاد کرده‌است. به‌گفته‌ی سازمان ملل این اردوگاه‌ها در ولایت‌ها/استان‌های پروان، غزنی، لغمان و ارزگان ایجاده شده‌اند و یک انبار تسلیحاتی این گروه نیز در ولایت/استان پنجشیر قرار دارد. نمی‌توان از این گزارش بسیار متعجب شد، پیروزی طالبان در افغانستان و عقب‌نشینی همگان – از مردم افغانستان که طالبان را به‌عنوان «آمر» و «حاکم» پذیرفته‌اند تا جامعه‌ی جهانی – باعث شده‌است که دمی دوباره در جان‌های کم‌نایِ افراط‌گرایان در سرتاسر جهان دمیده شود و با به‌قدرت رسیدنِ مجدد طالبان، خاکِ سوخته و خوار افغانستان، از همیشه برای پاشیدنِ بذرِ افراطیت و وحشت و ترس، مهیاتر است.
خواب خامی که جهان – خصوصاً – جهان غرب دیده‌است این است که «طالبان روزی متمدن خواهند شد» این‌که آنان نهایتاً با جهانِ جدید و سلطه‌ی مدرنیسم صنعتی کنار خواهند آمد؛ وقایعی سه سال گذشته در افغانستان و بازگشتِ پیروزمندِ افراطیت اسلامی – از داعش گرفته تا گروه‌های افراط‌گرای آسیای مرکزی و طالبان پاکستانی – همه نشان می‌دهند که اجازه دادن به‌بازگشت طالبان به‌قدرت در افغانستان، باورمندی به‌اسلام سیاسی و نتیجه‌بخش بودن این‌گونه مبارزه را بیش‌تر از همیشه تقویت کرده‌است.
افراط‌گرایان در سرتاسر جهان می‌بینند که طالبان سال‌ها غیرنظامی کشتند، انتحاری کردند، در فهرست‌های سیاه پُرطمطراق بودند و در آخر کار اینک همه‌چیزِ دنیا در کابل به‌کام‌شان است و هیچ مخالفِ جدی داخلی‌ای هم ندارند و جهان را هم مجبور کرده‌اند که با آنان «تعامل» کنند و رئیس‌جمهوری چین، اعتمادنامه‌ی سفیر طالبان را با افتخار به‌دست می‌گیرد و می‌پذیرد، کم‌ترین تردیدی وجود ندارد که محاسباتِ وقیحانه‌ی ناتو در حمله به‌افغانستان و در عقب‌نشینی از افغانستان تاثیری ژرف بر گسترش اسلام سیاسی خواهند نهاد و القاعده و طالبان و پدیده‌ی افراطیت اسلامی باری دگر برای جهان تبدیل به یک سرطانِ مصیبت‌زا خواهد شد؛ سرطانی‌که ریشه‌ی آن در افغانستان است و این واقعیت، چشم‌انداز آینده‌ی افغانستان را بسیار تاریک می‌کند.
تلویزیون دیار، رسانه‌ی مستقر در ایالات متحده است که از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.