گزارش‌هایی از سوی رسانه‌های افغانستانی منتشر شده‌اند حاکی از آنند که طالبان یک مهاجم «انتحاری» را به‌معاونت دانش‌گاه کابل تعیین کرده‌اند، براساس این گزارش‌ها، حافظ عبیدالله عبیده که از سوی طالبان به این سمت گماشته شده‌است، در گذشته و قبل از انجامِ عملیات انتحاری خود در شهرک عینومینه در قندهار بازداشت شده‌بود. این‌که عالی‌ترین نهاد آکادمیک افغانستان به این روز بیفتد که کسی بدون هیچ تحصیلات معیاری و روشمندی به عالی‌ترین سمت‌های آن گماشته شود، فقط یک‌سوی قصه است؛ وجه بدتر این است که این چهره‌ی گماشته‌شده در دانش‌گاه کابل «سابقه‌ی انتحاری» و تلاش برای کشتن مردم مُلکی را داشته‌است و ظاهراً این سخن برای طالبان نه‌تنها یک نقطه‌ی تاریک در کارنامه‌ی کسان دانسته نمی‌شود بلکه ظاهراً بزرگ‌ترینِ افتخارات است.
این طبیعی‌ست که طالبان در پی استفاده‌ی تمامی امکانات و منابع دولتی و ملی برای تقویت بنیه و ریشه‌ی خود به‌عنوان یک گروه شبه‌نظامی باشند، تمامی نظام‌های ایدئولوژیک می‌خواهند که کُل نظام آموزشی در کشور منتهی به تولید نیروهای موید و هم‌راستا و هم‌سو با آنان شود. تراژدی این‌جا برای طالبان صورت نمی‌پذیرد، بی‌شک آنان می‌خواهند که این نظام آموزشی سرگرم تولید مجاهد و کسانی باشد که حاضر باشند برای آنان به‌هرنرخ و هرطوری بجنگند.
بازنده‌ی این معادله و جدال در حقیقت مردم افغانستان و نسل آینده‌ی این کشور است، کسانی‌که ندانسته وارد دانش‌گاه‌ها و مدارسی می‌شوند که «انتحاری‌ها» مسئولان آن هستند و بدون تردید که از «کوزه همان برون تراود که در اوست» و چه انتظاری از نظام آموزشی‌ای که در آن مهاجمان انتحاری‌ای مسئول و سرکار شده‌اند، می‌رود؟ کسانی‌که که بنابر قوانین جزایی و جنایی در سرتاسر جهان چنین مردمانی به‌عنوان جانیان و جنایت‌کاران شناخته می‌شوند، ولی در این‌جا نه‌تنها مورد بازپرس و بازجست از اعمال و گذشته‌ی خویش قرار نمی‌گیرند بلکه حتا ستوده می‌شوند از آنان به‌عنوان «قهرمانان۷» مردم افغانستان تقدیر می‌شود، چنانچه سراج‌الدین حقانی در نخستین روزهای به‌قدرت رسیدن طالبان، ضیافت باشکوهی در یکی از هتل‌های شهر کابل برگزار کرده و از خانواده‌ی مهاجمان انتحاری طالبان تقدیر کرد.
تلویزیون دیار، رسانه‌ای مستقل است که از سوی شماری از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این رسانه، با تمرکز بر بسترهای دیجیتال، رویدادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند. پخش زنده‌ی اینترنتی تلویزیون دیار هم‌اکنون در سراسر جهان در دسترس است.