مطیعالله تراب، از چهرههای شناختهشدهی شعر پشتو، روز گذشته (دوشنبه، ۲۳ سرطان) در ولایت خوست درگذشت. نزدیکان او علت مرگ را ایست قلبی عنوان کردهاند. او هنگام درگذشت، ۵۴ سال داشت.
تراب که زادهی ولسوالی خوگیانی ولایت ننگرهار بود، بیش از دو دهه در فضای فرهنگی افغانستان حضوری پررنگ داشت. زبان شعری او ساده، صمیمی و در عین حال ریشهدار در تجربهی زیستهی مردم بود. برخلاف بسیاری از چهرههای فرهنگی رسمی، زندگی او بیشتر در میان لایههای مردمی جامعه جریان داشت.
شعرهای مطیعالله تراب اغلب با موضوعات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی گره میخوردند. او نه تنها ستایشگر زیباییها، که گاهی منتقد تندی نسبت به وضعیت سیاسی و اجتماعی کشور نیز بود. همین ویژگی باعث شد شعر او در میان نسل جوان و مخاطبان عام شعر پشتو، بازتابی گسترده پیدا کند.
زندگی حرفهای تراب در بیرون از محافل رسمی ادبی شکل گرفت. او بیشتر عمر خود را در ولایت خوست سپری کرد و در کنار شاعری، به کارهای روزمره برای گذران زندگی مشغول بود. این سادگی در زیست و صداقت در بیان، او را به یکی از محبوبترین شاعران مردمی این زبان بدل کرده بود.
درگذشت او با واکنشهای زیادی در میان علاقهمندان فرهنگ و ادب همراه شده است. بسیاری در فضای اینترنت، با انتشار ابیاتی از شعرهای او، از جای خالیاش در فضای فرهنگی افغانستان ابراز اندوه کردهاند و مرگ وی برای ادبیات پشتو و مردمی که صدای خود را در شعر او مییافتند، «ضایعهای جبرانناپذیر» عنوان شدهاست.