لطیف نظری، معاون مسلکی وزارت اقتصاد طالبان، گفت «منافع ژئوپولیتیکی و ژئواستراتیژیکی» روسیه ایجاب می‌کرد که رژیم این گروه را زودتر به‌رسمیت بشناسد.
او افزود که «دیری نخواهد پایید» که کشورهای دیگر نیز روندی را طی کنند که روسیه در آن پیشگام بوده است و این گروه را به‌رسمیت بشناسند.
دولت روسیه با به‌رسمیت‌شناختن طالبان در 12 سرطان، تبدیل به نخستین کشوری شد که این گروه را پس از نزدیک به چهار سال انزوای جهانی، به‌رسمیت می‌شناسد.
در شرایطی که مخالفان طالبان نتوانستند در سال‌های پس از روی‌کار آمدن این گروه، ائتلاف جدی‌ای ایجاد کند، روسیه ظاهراً طالبان را به‌عنوان «واقعیت موجود» شناخته است. اما منافع این کشور، اصلی‌ترین عاملی بوده که به چنین تصمیمی منجر شده است.
روسیه برای مبارزه با هراس‌افگنی و آن‌چه برخی «تعمیق نفوذ» این کشور در افغانستان می‌دانند، در این عرصه پیشگام شده است.
در شرایطی که غرب با طالبان تعامل محدود خود را نگه داشته، روسیه و چین به‌نظر می‌رسد به معادن افغانستان که ارزش آن‌ها حدود یک تریلیون دالر برآورد می‌شود، چشم دوخته باشند.
این اقدام روسیه واکنش‌های گسترده‌ای در میان سیاست‌مداران و فعالان جامعه‌ی مدنی افغانستان برانگیخته است. برخی گفته‌اند که مسکو «به مردم افغانستان پشت کرد و طالبان را برگزید.»
