شماری از فعالان حقوقِ زنِ اهل افغانستان که در شهرِ کلن آلمان سکونت دارند، در اعتراض به سیاست‌های رژیم طالبان در قبال زنان – که آن را «آپارتاید جنسی» می‌خوانند»- دست به اعتصاب غذایی زده‌اند. آنان مخالفِ حمایت‌های منظم مالیِ جهان از گروه طالبان استند و خواهان قطع این حمایت‌ها شده‌اند. در این میان، تمنا زریاب پریانی، فعال حقوق زنان، می‌گوید: جهان باید «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را به‌رسمیت بشناسد.
خانم پریانی در حالی این گفته‌ها را اظهار داشته‌است که وضعیت صحی او «نه‌چندان خوب» گزارش می‌شود.
او هم‌چنین افزوده است: ما می‌خواستیم که تبعیض جنسیتی در افغانستان را خاتمه دهیم، ولی این اتفاق نیفتاد.
اعتصاب‌کنندگان، این کنش مدنی خود را هم‌چنین به‌هدفِ رهایی «زندانیان سیاسی» از زندان‌های رژیم طالبان در افغانستان خوانده‌اند.
در دوسالی که از بازگشت مجدد طالبان به قدرت در افغانستان می‌گذرد، ماجرای این رژیم با زنان، گرم‌ترین و پُرحاشیه‌ترین قسمتِ کارنامه‌ی پُرحاشیه‌ی آن‌ها را تشکیل داده‌است. اعتراض‌های زنان در داخل کشور، ممنوعیت تحصیل و تعلیم آن‌ها، ممنوعیت کار آن‌ها و حتا ممانعت از حضور آن‌ها در تفریح‌گاه‌های شهر، مواردی‌اند که فقط قسمتی از این ماجراهای بی‌پایان را می‌سازند. درخورِ ذکر است که این فعالان زن، تا زمان حضور در داخل کشور هم صدای‌شان را بلند کرده و از حقوق انسانی و برابر خود پرچم‌داری می‌کردند، و اکنون هم که در اروپا، آمریکا و یا دگر جاهای دنیا زندگی می‌کنند نیز دست از اعتراض مدنی نبرداشته‌اند.
تلویزیون دیار، رسانه‌ی مستقر در ایالات متحده است که از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.