در یک نوار صوتی که در اختیار تلویزیون دیار قرار گرفته، ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی طالبان، از بیتوجهی و بیاعتنایی دانشجویان و دانشآموزان نسبت به خود شکایت کرده و این رفتار را «بیبندوباری» آنان میخواند.
به گفتهی منابع، این نوار صوتی از سخنرانی امروز (دوشنبه، ۵ جوزا) این مقام طالبان در حضور بیش از سههزار دانشجوی دانشگاه هرات است.
او میگوید زمانیکه در دانشگاه پروان از کنار گروهی از دانشجویان عبور میکرد، کسی به او سلام نداد و وقتی علت را جویا شد، دانشجویان گفتند که «متوجه نشدهاند.» ندیم همچنین به دیدارش از مکتبی در کابل اشاره کرد و گفت در آنجا نیز با دانشآموزانی روبهرو شده که مشغول مطالعه بودند و بدون سلام و احوالپرسی با او، به کارشان ادامه دادند. به گفتهی او، یکی از مسئولان همراهش از دانشآموزی پرسید که آیا این فرد [ندیم] را میشناسد؟ و دانشآموز پاسخ داد که بله او را میشناسد و میداند که وزیر است.
ندیم گفت که دانشجویان را برای چنین اقدامهایی، «ملامت» نمیشمرد، زیرا آنها «رشتههای انجینیری و زراعت میخوانند که با ساختوساز پل و جاده سروکار دارد یا به امور نباتات میپردازد.»
او با این سخنان، نخست دلیل «بیمهری» دانشجویان نسبت به خود را به نصاب آموزشی نسبت داد، نه به نگرش و برخوردی که این گروه – بهویژه در قبال زنان – در پیش گرفته است. سپس، رشتههای غیر دینی را ناتوان در تربیت دانشجویان دانست تا بتوانند میان خوب و بد تمیز قایل شوند یا حتی آداب سادهای چون احوالپرسی را رعایت کنند.
او تاکید کرد که به همین دلیل، مضامین ثقافت در دانشگاههای کشور گسترش یافتهاند؛ بهطوری که اکنون موضوعاتی چون امور عقیدتی، شیوههای درست رفتار و سنتهای نبوی تدریس میشوند تا این «مشکل» رفع شود.
او همچنین از جوانان خواست تا با استفاده از رسانههای اجتماعی، به مبارزه با افرادی بپردازند که به باور او به «تخریب» افغانستان پرداخته و «تفرقهاندازی» میکنند.
او معضل بیکاری در کشور را به چالش کشید و گفت: «بعضی از جوانان میگویند که در افغانستان کار پیدا نمیشود. کار پیدا میشود، اما اهل کار پیدا نمیشود.» بهگفتهی او، نشانهی وجود فرصتهای شغلی، نیاز به آموزگاران جدید در دانشگاههاست، چرا که شماری از بستها به دلایلی چون بازنشستگی آموزگاران خالی میشوند و دانشجویان میتوانند برای اشغال آنها اقدام کنند.
در شرایطی که بیش از دوسال و پنجماه از ممنوعیت آموزش زنان و دختران افغانستان از آموزش در دانشگاههای کشور میگذرد، ندیم گفت که تمامی امکانات، از هزار کارمند وزارت تحصیلات عالی گرفته تا صدها کارمند در هر دانشگاه، در خدمت دانشجویان کنونی قرار دارند. او همچنین به مصرف «میلیاردها» افغانی در نظام آموزشی افغانستان که عمدتاً پسران به آن دسترسی دارند، بهعنوان «خدمتی» به [پسران و مردان] افغانستان اشاره کرد.
ندیم تاکید کرد که در یک جامعهی اسلامی، در کنار فعالیتهای دینی که توسط عالمان دینی پیشبرده میشوند، حضور افراد کارشناس در زمینههای صحت، زراعت، ساخت جاده، برق و حفاظت از مرزهای کشور نیز ضروری است. این سخنان اما بیانگر عدم توجه به دیگر علومیست که بخش عمدهای را در نظام دانشگاهی کشور تشکیل میدهند، اما بهدلیل «انتزاعی» بودنشان، مورد توجه گروهیکه صرفاً به امور «عینی» توجه دارد، قرار نمیگیرد.
نداء محمد ندیم گفت که در جریان سفرش به بدخشان، شنیده بود برخی از دانشجویان به «بیبندوباری» میپردازند. او افزود که در سخنرانیاش، با لحنی شوخطبعانه به این دانشجویان گفت استعدادهای خوبی دارند، اما ظاهرشان مناسب نیست [اشاره به ریش و کلاه].
او گفت که در نصاب آموزشی کنونی هر «اشغالگری» در آن دستبرد کرده است. او از کمیتهی متشکل از یکهزار و ۲۰۰ تن از آموزگاران دانشگاه برای بازنگری نصاب خبر داد که توانسته «مشکلاتی» را در نصاب آموزشی شناسایی کنند که به گفتهی او، با اظهار آنها «دین انسان به لرزه درمیآید.» ندیم با اشاره به وجود نظریهی تکامل و انفجار عظیم (بیگبنگ تیوری) در نصاب آموزشی، پرسید که «در یک جامعهی اسلامی و در حضور دانشجو و آموزگار مسلمان، آموزش چنین موضوعاتی چه معنی دارد؟»
ندیم همچنین به آنچه از نظر او «فساد اخلاقی» در نظام آموزشی است، اشاره کرد و افزود که اکنون با مصرف میلیونها افغانی، نصاب تازهای در حال تدوین است.