در تحلیلی‌که در نشریه‌ی «دَ کانورسیشن» منتشر شده، آمده‌است که تعرفه‌های دولت امریکا با وجودی‌که به بخش‌هایی از اقتصاد چین آسیب می‌رساند، فرصت «کم‌یاب و بی‌سابقه‌ای» در اختیار این کشور قرار داده‌است. به گفته‌ی نویسنده، چین معتقد است که می‌تواند از تعرفه‌های دولت امریکا جان سالم به در ببرد.
در تاریخ 30 مارچ، پس از آن‌که ترمپ برای نخستین بار تعرفه‌ها را در برابر چین افزایش داد، این کشور همراه با جاپان و کوریای جنوبی نخستین گفت‌وگوی اقتصادی خود در پنج سال گذشته را برگزار کردند. این در حالی‌ست که دولت پیشین امریکا به تقویت روابط با این دو کشور به‌عنوان بخشی از راهبرد رویارویی با نفوذ چین در منطقه، می‌پرداخت.
در عین حال، به باور نویسنده، تعرفه‌های سنگین ترمپ بر کشورهای جنوب شرقی آسیا، که در دولت بایدن اولویت راهبردی منطقه‌ای مهمی بودند، ممکن است این کشورها را به چین نزدیک‌تر کند.
رسانه‌های دولتی چین پیشتر اعلام کردند که رییس‌جمهوری این کشور قرار است در روزهای پیش‌رو به ویتنام، مالزیا و کامبوج، به هدف آن‌چه «تعمیق همکاری‌های همه‌جانبه» عنوان شده، سفر کند.
در عین حال، مقامات اتحادیه‌ی اروپا و چین در حال گفت‌وگو پیرامون موانع بازرگانی موجود میان دو طرف استند و انتظار می‌رود تا در ماه جولای، نشست مشترکی را در چین برگزار کنند.
از سوی دیگر، بر بنیاد برخی از برآوردها، چین حدود 72 درصد از واردات عناصر خاکی ایالات متحده را تامین می‌کند؛ عناصری‌که برای صنایع نظامی و فناوری‌های پیشرفته ضروری هستند.
حدود نیمی از صادرات سویای امریکا و 10 درصد از صادرات پرندگان این کشور به چین صورت می‌گیرد.
بسیاری از شرکت‌های امریکایی –همچون اپل و تسلا – «به‌شدت» به تولید در چین وابسته‌اند. جنگ تعرفه‌ها، سودآوری این شرکت‌ها را به‌گونه‌ی «چشم‌گیری» کاهش می‌دهد؛ موضوعی که به باور چین می‌تواند به‌عنوان اهرم فشار در برابر دولت ترمپ استفاده شود.
لینگونگ کونگ، نویسنده‌ی این تحلیل می‌گوید: «ایلان ماسک، یکی از افراد نزدیک به ترمپ، با پیتر ناوارو، مشاور بازرگانی دولت این کشور، بر سر تعرفه‌ها اختلاف داشتند. این یک شکاف نیرومندی است که چین می‌تواند برای ایجاد تفرقه در دولت ترمپ از آن بهره‌برداری کند.»
از سویی هم، از سال 2018 تا 2023، صادرات چین به امریکا هفت درصد کاهش داشته‌است.
تا سال 2022، امریکا برای 532 دسته از محصولات کلیدی به چین وابسته بود – نزدیک به چهار برابر بیشتر از سال 2000 – در حالی که وابستگی چین به محصولات امریکایی در همان دوره به نصف کاهش یافته بود.
اقتصاد چین نیز به کندی پیش می‌رود. سیاست تعرفه‌ای ترمپ در برابر چین، به این کشور یک «گناه‌کار خارجی» ارائه می‌دهد تا تقصیر کندی اقتصاد را بر دوش آن بگذارد.
به باور نویسنده، چین در جنگ تعرفه‌ها، ظرفیت تضعیف جایگاه جهانی دالر را می‌بیند. این ارز که به‌عنوان دارایی امن در نظر گرفته می‌شد، اکنون، در نتیجه‌ی سیاست‌های تعرفه‌ای ترمپ، در معرض کاهش ارزش می‌باشد.
دولت امریکا در 9 اپریل، تعرفه بر کالاهای چینی را به 125 درصد افزایش داد. به گفته‌ی ترمپ، این اقدام به دلیل «عدم احترام چین به بازارهای جهانی» بود.
در حالی‌که بسیاری از کشورها تصمیم گرفتند به افزایش تعرفه‌های «متقابل» پاسخ ندهند و به‌جای آن گفت‌وگو را ترجیچ دادند، چین رویکرد متفاوت‌تری پیش گرفت. این کشور در 11 اپریل، اقدامات ترمپ را «شوخی» خواند و تعرفه‌های خود بر کالاهای امریکایی را به 125 درصد افزایش داد. البته پس از این، ترمپ، تعرفه بر کالاهای چینی را به 145 درصد افزایش داد.
