عبدالقهار بلخی، سخنگوی وزارت خارجه‌ی طالبان، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی سی‌بی‌اس، از تمایل این گروه برای «برقراری مجدد» گفت‌وگوها با ایالات متحده خبر داد و تاکید کرد که طالبان مایل است «با اداره‌ی ترمپ گفت‌وگو کند، همان‌گونه که قبلاً چنین کرده بود.» او افزود که زمان آن فرارسیده تا «فصل تازه‌ای در روابط طالبان و امریکا» گشوده شود، فصلی که به‌گفته‌ی او، «غبار جنگ ۲۰ ساله را برطرف کند و بر آینده متمرکز باشد.»
او همچنین در مورد تصمیم احتمالی دولت ترمپ برای بازپس‌گیری سازوبرگ‌های نظامی برجای‌مانده در افغانستان، این سازوبرگ‌ها را «دارایی حاکمیت طالبان» دانست و گفت: «دولت‌ها دارایی‌های خود را واگذار نمی‌کنند.» این موضع‌گیری در حالی مطرح می‌شود که پس از خروج امریکا از افغانستان، میلیاردها دالر سازوبرگ‌های نظامی پیشرفته در این کشور برجای ماند که به‌دست طالبان افتاده است. سازوبرگ‌هایی که ترمپ بارها بر لزوم بازپس‌گیری آن‌ها تاکید کرده است.
یکی از بخش‌های جنجالی دیگر این گفت‌وگو، پرسش خبرنگار سی‌بی‌اس درباره‌ی محدودیت‌های گسترده‌‌ی طالبان بر زنان و دختران افغانستان بود. او در پاسخ، این موضوع را یک «مسئله‌ی داخلی» افغانستان دانست و تاکید کرد که «طالبان خود موظف به تصمیم‌گیری در چنین موضوعاتی است.» این در حالی است که جامعه‌ی جهانی، از جمله سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری، بارها محدودیت‌های طالبان علیه زنان را محکوم کرده و آن را نقض صریح حقوق بشر خوانده‌اند.
عبدالقهار بلخی در بخشی دیگر از صحبت‌های خود اذعان کرد که طالبان پس از تسلط بر افغانستان، در زمینه‌های «امنیتی و بشردوستانه» با ایالات متحده همکاری داشته است. او همچنین اعلام کرد که امریکا می‌تواند کماکان در آینده در بخش منابع طبیعی و سایر حوزه‌های اقتصادی افغانستان سرمایه‌گذاری کند. رضایت طالبان به سرمایه‌گذاری امریکا در بخش منابع طبیعی افغانستان در حالی مطرح می‌شود که دیروز جی‌زیرو میدیا، که زیرمجموعه اوراسیا گروپ –یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های تحلیل ریسک سیاسی جهان– است، در مطلبی نوشت که ایالات متحده، جایزه‌های چندین میلیون‌دالری برای بازداشت سراج‌الدین حقانی و دست کم دو عضو دیگر این شبکه را در رقابتی فزاینده با چین و برای دستیابی به ثروت معدنی افغانستان حذف کرده‌است.
این نشریه افزود که افغانستان روی ذخایری به ارزش حداقل یک تریلیون دالر شامل مس، کوبالت، لیتیوم و سنگ‌های قیمتی قرار دارد، و واشنگتن نمی‌خواهد این منابع به‌طور کامل در اختیار چین قرار بگیرند.
در پایان این مصاحبه، سخنگوی وزارت خارجه‌ی طالبان ابراز امیدواری کرد که سفارت افغانستان در واشنگتن به نماینده‌ی این گروه سپرده شود.
این در حالی‌ست که طالبان در امریکا تصویر «مثبتی» ندارند. جامعه‌ی مدنی امریکا از این گروه به‌دلیل سیاست‌های «زن‌ستیزانه‌ی» آن انتقاد می‌کنند و سیاست‌مداران این کشور، طالبان را گروه «هراس‌افگن» می‌خوانند. در واپسین مورد، جی‌دی ونس، معاون ریاست جمهوری امریکا، طالبان را «یکی از بدترین گروه‌های هراس‌افگن در جهان» خواند.
طالبان در چنین شرایطی به نظر، انتظار دارد تا با این کشور به توافقی دست یابد که بتواند به «مشروعیت جهانی» این گروه منجر شود.
