ایالات متحده در اقدامی قابل توجه، پاداشهای تعیینشده برای بازداشت چهار تن از سران ارشد طالبان، از جمله سراجالدین حقانی، وزیر داخلهی طالبان و رهبر شبکهی حقانی، را لغو کرد. ابراهیم باهیس، تحلیلگر ارشد بخش آسیا در گروه بینالمللی بحران به اسوشیتدپرس گفت که این شیوهی «معاملهگری»، هم برای طالبان میچرخد، هم برای ترمپ.
باهیس تاکید کرد که لغو این پاداشها برای طالبان یک «دستاورد مهم دیپلوماتیک» محسوب میشود، زیرا این گروه به دنبال «معاملهگری» در عرصهی دیپلماسی است تا محدودیتهای عملی ناشی از تحریمها را کاهش دهد. او گفت: «برای طالبان، رفع تحریمها از به رسمیت شناختن رسمی مهمتر است. طالبان نشان دادهاست که حرکت به سوی عادیسازی، پیشرفت دلخواه این گروه با توجه به ناهمواریهای دیپلوماتیکاش در منطقه است.» او گفت «طالبان این اقدام را جشن میگیرد.»
او همچنین این اقدام را نشانهای از «پیروزی» برای طالبان در مسیر «شکستن انزوای جهانی» و حرکت به سمت «عادیسازی روابط» با جامعهی جهانی دانست.
به گفته باهیس، این اقدام امریکا نشاندهندهی آن است که واشنگتن آماده است به طالبان در ازای «مصالحههای کوچک» پاداش دهد، حتی اگر این مصالحهها «سیاستهای کلان ملی» ترجمه نشوند. او افزود: «جامعهی جهانی از طالبان خواستههایی مانند رفع محدودیتها بر زنان و دختران مطرح کرده، اما تاکنون چیزی در ازای آن پیشنهاد نکرده بود. لغو پاداشها نشان میدهد که گامهای دیپلوماتیک کوچک ممکن است.»
این تحول پس از آن صورت گرفت که طالبان روز جمعه جورج گلزمن، یک زندانی امریکایی، را آزاد کردند. زاکر جلالی، مقام وزارت خارجهی طالبان در ایکس نوشت که این تبادل و لغو پاداشها نشاندهنده «حرکت دو طرف به سوی پشت سر گذاشتن اثرات دوران جنگ و گامهای سازنده برای پیشرفت در روابط دوجانبه» است. شفیع اعظم، یکی دیگر از مقامات طالبان، این رویداد را »آغاز عادیسازی» روابط توصیف کرد و به تسلط طالبان بر سفارت افغانستان در ناروی به عنوان نمونهای دیگر از این پیشرفت اشاره نمود.
سراجالدین حقانی، که پیشتر مسئولیت حملهی جنوری ۲۰۰۸ به هوتل سرینا در کابل را پذیرفته بود – حملهای که منجر به کشته شدن شش تن، از جمله یک شهروند امریکایی به نام تور دیوید هسلا شد – دیگر در وبسایت «پاداش برای عدالت» وزارت خارجهی امریکا دیده نمیشود، هرچند تا کنون پوستر تحت تعقیب او در وبسایت افبیآی باقی مانده است.
عبدالمتین قانع، سخنگوی وزارت داخلهی طالبان، به اسوشیتدپرس تایید کرد که پاداشهای تعیینشده برای سراجالدین حقانی، عبدالعزیز حقانی و یحییٰ حقانی – دو برادر و یک پسرکاکا- لغو شده است.
شبکهی حقانی، که توسط جلالالدین حقانی، پدر سراجالدین، بنیانگذاری شد، پس از تهاجم امریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ به یکی از مرگبارترین شاخههای طالبان تبدیل شد. این گروه مسئول بمبگذاریهای کنار جادهای، حملات انتحاری و هدف قرار دادن سفارتخانههای هند و امریکا، ریاستجمهوری افغانستان و دیگر اهداف مهم بوده و همچنین به اخاذی و آدمربایی متهم است. سراجالدین از سال ۲۰۰۷ تحت تحریمهای سازمان ملل متحد قرار دارد، اما در ۱۲ ماه گذشته به او اجازهی سفر به امارات متحده عربی و عربستان سعودی داده شد، که نخستین سفرهای خارجی او پس از تسلط طالبان بر افغانستان بودند.
اسوشیتدپرس در این گزارش همچنان خاطرنشان میسازد که این «بازسازی نسبی» جایگاه جهانی سراجالدین حقانی در تضاد با وضعیت هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان، قرار دارد که به دلیل سرکوب زنان ممکن است با بازداشت از سوی دادگاه بینالمللی کیفری مواجه شود.
این تصمیم، که به باور برخی بخشی از سیاستهای دانلد ترمپ در برابر طالبان است، بهمثابهی «معاملهای آشکار» با شبکهای تلقی میشود که امریکا در ۷ سپتامبر ۲۰۱۲ آن را «هراسافگن» نامیده بود. منتقدان میگویند این اقدام اصول اساسی «عدالت جهانی» را نقض میکند. به گفته آنها، حذف نام افرادی که در کشتن افراد ملکی، حملات انتحاری و همکاری با القاعده دست داشتهاند، نه تنها به این افراد مشروعیت میبخشد، بلکه اعتبار جهانی تعهد امریکا به مبارزه با هراسافگنی را خدشهدار میکند. از نظر این منتقدان، چنین معاملهای طالبان و شبکهی حقانی را «بیپرواتر» میکند، خطر افزایش فعالیتهای هراسافگنی در آینده را بالا میبرد و نشاندهندهی «انحرافی نگرانکننده» در سیاست خارجی امریکای تحت رهبری ترمپ است که «امنیت درازمدت را قربانی منفعتهای زودگذر» کرده است.