نشریه‌ی «ورلد پولتیک ریویو» با نشر گزارشی در مورد وضعیت کنونی افغانستان می‌گوید که آپارتاید جنسیتی در افغانستان تنها زنان را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد بلکه برای مردان نیز پیامدهای منفی دارد.
این روزنامه می‌افزاید در‌حالی‌که زنان و دختران بار سنگین «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان را متقبل می‌شوند، رژیم طالبان مقرراتی را بر مردان کشور نیز وضع کرده است.
بربنیاد مطلب نشر شده از سوی ورلد پولینیک ریویو، گذاشتن ریش و محدودیت‌های پوشش اثر «آپارتاید جنسیتی» بر مردان در افغانستان است و این موارد نشان می‌دهند که طالبان نه‌تنها قصد بازنویسی معنای «زن بودن» در جامعه، بلکه دگرگون کردن معنای «مرد خوب بودن» و منطبق کردن آن با باورهای «افراطی» خود را نیز دارد.
در این گزارش آمده‌است که سیاست‌های طالبان مردان و زنان را «آسیب» می‌زند و ایستادگی در برابر رژیم این گروه ایستادگی‌ای مشترک در برابر ستم خواهد بود، نه ایستادگی یک جنسیت در برابر جنسیتی دگر.
در گزارش می‌خوانیم که آپارتاید جنسیتی مردان را از طریق «زیر پرسش بردن مردانگی» آنان در صورت تخلف از قوانین طالبان هدف قرار می‌دهد. به‌عبارتی پوشیدن لباسی که طالبان آن را مردانه نمی‌داند، نگذاشتن ریش و نپذیرفتن تفسیر طالبان از دین، به راحتی از سوی رژیم حاکم تعبیر به «مرد نبودن» می‌شود.
در کنار این، فشار روانی، اقتصادی و فرهنگی‌ای که ممنوعیت‌های پی‌هم طالبان بر روی دختران، خواهران و مادرانِ مردان افغانستان بر آن‌ها وارد می‌کند، مورد دگری از هم‌داستانی مردان و زنان این کشور در مواجهه با طالبان خوانده شده است.
در پایان این مطلب آمده‌است که اگرچه این واضح است که ساختار حاکمیت طالبان چقدر روی زنان «سخت‌گیرانه‌تر» و «شدیدتر» از مردان عمل کرده‌است، ولی در همین حال بار سنگین و «توقعات غیر واقع‌گرایانه‌ای» را روی شانه‌ی مردان افغانستان گذاشته‌است.
دبلیو پی آر می‌نویسد که «آپارتاید جنسیتی» پدیده‌ای است که «خشم همگانی» را برمی‌انگیزد و هردو جنسیت را در برابر «ستیزه‌گران» برمی‌شورد.
رژیم طالبان با صدور و اعمال فرمان‌ها، مشارکت زنان را در جامعه کم رنگ کرده و آنان را در خانه‌های شان محبوس کرده‌اند.
