در یک نوار تصویری نشرشده در شبکه‌های اجتماعی، محمد مهدی‌پور، کارشناس مسائل افغانستان و مستندساز ایرانی می‌گوید که «چرا باید پناه‌جویان افغانستان حق خریدن نان نداشته باشند؟ آنان این‌جا کار می‌کنند.» او روی‌کرد حاضر در قبال پناه‌جویان افغانستان در ایران را «نژادپرستی» می‌خواند.
این فیلم‌ساز ایرانی می‌گوید که قضیه‌ی پناه‌جویان افغانستان در ایران با پناه‌جویی در اروپا متفاوت است؛ براساس گفته‌ی او پناه‌جویان افغانستان در ایران برای همین حقوق ناچیزی که دارند و به‌رغم همه‌ی تعصب‌ها و فشارها «کار» می‌کنند.
سمیع‌پور می‌گوید که پناه‌جویان افغانستان برای نانی که می‌خرند پول می‌دهند. او با انتقاد از کسانی‌که با نشر تصویر پناه‌جویان در مترو تهران گفته بودند «تهران قندهار شده است» می‌گوید که این پناه‌جویان برای مترو پول می‌دهند، پس چرا نباید سوار شوند.
سمیع‌پور می‌افزاید که آنچه در حقیقت ماجرا در حال رخ دادن است «فرافکنی» و انداختنِ تقصیر «ناکارایی‌ها» به‌گردن پناه‌جویان است. به‌تعبیر او مسئولان می‌خواهند در پشت «پناه‌جویان افغانستان» پنهان شده و همه‌ی مشکلات ایران هم‌چون امنیت و بی‌کاری و… را گردن این قشر بیندازند.
او می‌افزاید که در کنار این فرافکنی و غیریت‌سازی – که ذاتاً عملی فاشیستی و نژادپرستانه است – برخی نیز منافع‌شان را در خاکستری کردن اوضاع و تشدید کینه میان میزبان و مهمان در ایران می‌بینند.
این گفته‌ها درحالی منتشر می‌شود که همین چند روز پیش گزارش‌هایی در مورد تیراندازی مرزبانان ایرانی بر پناه‌جویان افغانستان در منطقه‌ی مرزی کلگان منتشر شده بود.
تلویزیون دیار از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.