مردم افغانستان به جدی نگرفتن هشدارها عادت کرده‌اند و با این‌حال هشدارها در مورد تغییرات اقلیمی در افغانستان به‌نظر به سرعت در حال تحقق‌اند. سال‌های بسیاری است – دست‌کم از زمانی که من می‌توانم به‌خاطر آوریم – که ولایت‌هایی از افغانستان در فصل بهار گواه سیلاب‌های ویران‌گر بوده‌اند؛ اما این سیلاب‌ها در سال جاری تبدیل به یک فاجعه‌ی بشری و مرگبار شدند و جان صدها تن را گرفتند. تغییراتی که در میزان بارندگی و الگوهای آب‌وهوای افغانستان آمده‌اند نخستین تاثیر تغییرات اقلیمی بر کشور استند که همین افزایش میزان بارندگی فاجعه‌ی بغلان را رقم زد؛ با این حساب افغانستان در یک قدمی سقوط از پرتگاهی دگر قرار دارد.
این‌که واکنشی و توجهی به آسیب‌های سنگین تغییرات اقلیمی در افغانستان دیده نمی‌شود صرفاً مصیبت‌باری فجایع این کشور را تشدید می‌کند. این‌که کسی، نه خود این مردم، نه حاکمان این مردم و نه آنانی که این حاکمان را بر سر این مردم به حکومت رسانده‌اند هرگز اقدامی جدی برای رهایی این مردم از این تالاب مصیبت نمی‌کنند، خود مصیبتی شده است.
این کشور در برابر آسیب‌های تغییرات اقلیمی شدیداً آسیب‌پذیر و ضعیف است؛ چنانچه چند روز گذشته نشان داده است، حتا کمترین تغییر در نظم اقلیمی‌ای که این مردم زندگی‌های لرزان خود را بر آن اعمار کرده‌اند می‌تواند قربانیان بسیاری گرفته و زندگی‌های فراوانی را نابود کند. چه رسد به این‌که کشاورزی در این کشور عمدتاً متکی بر کشت ضربه بخورد و دهقانان نتوانند از طریق کشت و زرع امرار معاش کنند.
کشوری که نه خانه‌های مردم روستای آن معیاری و محکم است و آن‌قدر منابع آب حساس و محدودند که کمترین افزایش آبی در یک منطقه، به خشکی منطقه‌ی دگری می‌انجامد؛ ماجراهای بسیاری با تغییرات اقلیمی خواهد داشت و سیلاب‌های ویران‌گر بغلان را می‌توان نخستین گام در این قصه‌ی پُرغصه‌ی تازه برای مردم افغانستان دانست.
تلویزیون دیار، رسانه‌ی مستقر در ایالات متحده است که از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.