دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های سازمان ملل متحد برای افغانستان یا «اوچا» گفته‌است که افغانستان در سالی که گذشت، بدترین خشک‌سالی در «سی سال» گذشته را پشت سر گذرانده‌است. براساس گزارش اوچا، این سومین سال متوالی‌ست که افغانستان خشک‌سالی را متحمل می‌شود. براساس گفته‌های «اوچا»، این خشک‌سالی صرفاً «قسمتی» از تاثیراتی‌ست که تغییرات اقلیمی بر افغانستان گذاشته‌اند و خواهند گذاشت. این نهاد افزوده‌است که افغانستان هزینه‌ی سوخت‌های فسیلی کشورهای «پیشرفته» را می‌پردازد و این پدیده را «بی‌عدالتی اقلیمی» نامیده‌است.
«اوچا» نوشته‌است که بیش‌تر از ۶۰ درصد مردم افغانستان زندگی خود را با تکیه بر کشاورزیِ وابسته به برف و باران پیش می‌برند و خشک‌سالی‌های درحال وقوع در افغانستان تاثیری بسیار مخرب بر اقتصادهای ورشکسته‌ی این کشاورزان نهاده و بحران فقر و گرسنگی در افغانستان را تشدید خواهد کرد.
در این گزارش هم‌چنین آمده‌است که تغییرات اقلیمی درحال حاضر تمامی ابعاد زندگی مردم افغانستان از انرژی و برق گرفته تا اقتصاد و بهداشت و آب را تحت تاثیر قرار داده‌است و در آینده می‌تواند تبدیل یک فاجعه‌ی وحشتناک شود. اوچا افزوده‌است که اینک ۳۰ ولایت/استان از ۳۴ ولایت/استان افغانستان درحالِ رویارویی با تاثیر تغییرات اقلیمی هستند.
این نهاد هم‌چنین نوشته‌است که کشورهای توسعه‌يافته و جامعه‌ي جهانی باید مانع تاثیرات فاجعه‌بار تغییرات اقلیمی در کشورهای فرودست و عقب‌مانده‌ای مثل افغانستان شده و تکلیف اخلاقی و حقوقی خویش را به‌جا آورند، زیرا چنانچه روشن است؛ افغانستان حتا یک درصد کشورهایی چون چین و امریکا هم گازهای گل‌خانه‌ای تولید نکرده و از آن‌جهت که یک کشور زراعتی و متکی بر کشاورزی‌ست، کم‌ترین نقش را در آلودن اتمسفیر داشته‌است. ولی با این‌حال باید بیش‌ترین هزینه را از تغییرات اقلیمی بپردازد.
گزارش «اوچا» درحالی به‌نشر می‌رسد که درحال حاضر هیچ‌کسی در افغانستان به «تغییرات اقلیمی» نمی‌اندیشد و بحران‌ها و فجایع درحال وقوع در افغانستان آن‌قدر حاد و غیرانسانی هستند که نوبت به فاجعه‌های تازه و بحران‌های عمیقی که موجودیت کشوری به‌نام افغانستان را تهدید می‌کند، نمی‌رسد. از سویی دگر، به‌باور آگاهان، رژیم طالبان در افغانستان «شایستگی» حاکمیت و مدیریت بحران اقلیمی در این کشور را ندارد و یکی از شهروندان کابل در گفت‌وگو با پابلیک تریبون در این مورد گفته‌است «طالبان چرت و فکرشان بالای لت‌وکوب ناموس مردم و گداهای نان گم‌کرده در شهر است، آنان فکر گرسنگی و خشک‌سالی و وضعیت مردم را ندارند.»
تلویزیون دیار، رسانه‌ی مستقر در ایالات متحده است که از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.