شیرمحمد عباس ستانکزی، معین سیاسی وزارت امور خارجهی رژیم طالبان در افغانستان، در نشستی با هیاتی از جمهوری اسلامی ایران، گفتهاست که طالبان تاکنون «شرایط مناسب» برای تحصیل و تعلیم زنان را آماده نکردهاند و به همین دلیل بایست منتظر نشست تا زمانیکه آنان «صلاح» دیدند و اجازه دادند که زنان و دختران این سرزمین درس بخوانند، آیندهای داشته باشند و «زندگی» کنند. این درحالیست که ستانکزی در شمار معدود چهرههای طالبان است که بهصراحت و بهصورت علنی میپذیرد که تحصیل «حق شرعی» زنان مسلمان است، درحالیکه بسیاری دگر از چهرههای این رژیم بهدلیل «ترسی که از امیرالمومنین» دارند نمیتوانند این «حقیقت» آشکارتر از روز را بر زبان آورند.
طالبان بهصورت مکرر و فراوان در مورد چرایی بسته ماندن درهای مکتبهای دختران گفتهاند که یگانه دلیلی که این مکاتب تاکنون باز نشدهاند این است که «شرایط مناسب» برای آموزش دختران در افغانستان تاکنون پدید نیامدهاست. نکتهی قابل توجه و عجیب این است که هیچیک از مقامات بلندپایهی این گروه تاکنون تصریح نکردهاند که منظور آنان از «شرایط مناسب» چیست؟ چه چیزی باید در این جامعه تغییر کند تا زنان و دختران بتوانند درس بخوانند؟ آیا مردم باید «مسلمانتر» شوند؟ یا اینکه ایمان و اسلام کنونی مردم برای حضرات پذیرفتنی نیست و مسلمانان این کشور باید «تجدید ایمان» کنند تا طالبان آنان را بهعنوان یک جامعه و یک ملت مسلمان پذیرا باشند؟
شرایط مناسب از آنجهت تاکنون روشن نشدهاست که «هیچ شرایط مناسبی» وجود ندارد، چنانچه مقامات طالبان در واکنش به مداخلهی جهان در این نقض واضح و گستردهی ابتداییترین حقوق انسانی نشان دادهاند، آنان این مسئله را یک مسئلهی «فرهنگی» و مربوط به داخل افغانستان میدانند و این درحالیست که چنین چیزی بر هرآدمی در هرجایی از جهان زنندهاست. چنانچه حتا در عقبماندهترین و متوحشترین قبایل بشریت نیز «ممنوعیتی بر تحصیل زنان» وجود ندارد. این رفتار طالبان صرفاً زمینهی گسترش «اسلامهراسی» و بدبینی به اسلام را در مقام یک «دین خشن» فراهم میآورد.
تلویزیون دیار، رسانهی مستقر در ایالات متحده است که از سوی شماریاز «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایهگذاری شدهاست. اینرسانه هماکنون روی پایگاههای دیجیتال، رویدادهای افغانستان و جهان را به زبانهای فارسی، پشتو و انگلیسی روایت میکند و در نظر دارد تا بهزودی پخش زندهی اینترنتی و ماهوارهای اش را نیز آغاز کند.